«28 Χρόνια Μετά»: Η επιστροφή των ζόμπι και ένας Ρέιφ Φάινς που κλέβει την παράσταση

Το «28 Χρόνια Μετά» είναι ένα μείγμα από ταινία τρόμου με ζόμπι, μεσαιωνικό δράμα, οικογενειακή ιστορία, αλλά και μια διαδρομή προς το σκοτάδι, θυμίζοντας το «Η Καρδιά του Σκότους». Αν και ετερόκλητο, το μείγμα λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως συνέχεια του «28 Μέρες Μετά» – της ταινίας που περιέγραφε έναν ιό που αποδεκάτισε το Λονδίνο. Η νέα προσθήκη είναι από τις πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς, κυρίως επειδή προέρχεται από τους ίδιους δημιουργούς: τον σκηνοθέτη Ντάνι Μπόιλ και τον σεναριογράφο Άλεξ Γκάρλαντ.

Η σκηνοθεσία του Μπόιλ είναι γεμάτη ενέργεια, ενώ το σενάριο του Γκάρλαντ φιλόδοξο. Ο Ρέιφ Φάινς, που εμφανίζεται στο δεύτερο μισό της ταινίας, προσφέρει μια από τις πιο δυνατές ερμηνείες της καριέρας του. Ωστόσο, η ταινία, όπως και το τέρας του Φρανκενστάιν, δείχνει τις «ραφές» της, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που δεν είναι ποτέ βαρετό, αλλά ούτε και εντελώς συνεκτικό.

Η σκέψη μεταφέρεται σε ένα απομονωμένο νησί, όπου οι κάτοικοι έχουν επιβιώσει επί δεκαετίες, αποκομμένοι από τη μολυσμένη Αγγλία. Ο Άαρον Τέιλορ-Τζόνσον ερμηνεύει τον Τζέιμι, έναν πατέρα που παίρνει τον γιο του, Σπάικ (Άλφι Γουίλιαμς), στο πρώτο του «κυνήγι» για να μάθει να σκοτώνει τους μολυσμένους. Η σύζυγός του, Ίσλα (Τζόντι Κόμερ), είναι άρρωστη και καθηλωμένη, καθώς δεν υπάρχουν γιατροί ή φάρμακα.

Οι σκηνές δράσης του Μπόιλ είναι εντυπωσιακές, με επίταση και ζωντάνια, ενώ οι «μολυσμένοι» έχουν εξελιχθεί σε διαφορετικά είδη τεράτων – από αργοκίνητα, τετράποδα πλάσματα ως έξυπνους, βίαιους κυνηγούς.

Μια πολιτική διάσταση της ταινίας είναι η αναφορά σε μια Ευρώπη που έχει απομονώσει πλήρως τη Βρετανία, περιφρουρώντας την καραντίνα. Ωστόσο, η κριτική αυτή δεν αναπτύσσεται επαρκώς. Επίσης, η πλοκή περίγυρα από τον Σπάικ και την έγκυο μολυσμένη γυναίκα αγγίζει τα όρια του παράλογου.

Η ταινία αποκτά βάθος όταν εισέρχεται ο Κέλτον (Ρέιφ Φάινς), πρώην ιατρός που ζει σε ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο και προσφέρει καταφύγιο σε Τζέιμι και Ίσλα. Η ερμηνεία του Φάινς δίνει στην ταινία μια υπαρξιακή διάσταση. Ο πάστα του, παρότι ζει μέσα σε ναούς φτιαγμένους από κόκκαλα, εκπέμπει καλοσύνη και βαθιά ανθρωπιά.

Το «28 Χρόνια Μετά» είναι η πρώτη ταινία μιας νέας τριλογίας. Το επόμενο μέρος, «28 Χρόνια Μετά: Ο Ναός των Οστών», έχει ήδη γυριστεί και αναμένεται τον Ιανουάριο. Αν και η νέα ταινία δεν έχει την φυσικότητα ή τη συναισθηματική δύναμη του πρωτότυπου, παραμένει ένα εντυπωσιακό και ατμοσφαιρικό έργο, ιδιαίτερα όταν επικεντρώνεται στον Φάινς.