Άλλο να είσαι ανέτοιμος, άλλο να είσαι αφελής

Γνώριζε ότι δεν είναι ακόμα έτοιμος. Μία ομάδα με πολλά νέα πρόσωπα, δίχως ομοιογένεια και με κάποιους παίκτες να μην έχουν κλείσει καλά-καλά δύο εβδομάδες προπονήσεων. Το κακό με τους τελευταίους είναι ότι πρόκειται για παίκτες-κλειδιά και αυτό εμφανέστατα επηρέασε τη χθεσινή απόδοση της ομάδας.

Για να επιστρέψουμε όμως στη συνολική εικόνα, οι Θεσσαλονικείς πήγαν στο Μπακού γνωρίζοντας ότι πρέπει να προτάξουν δύο πράγματα, από τη στιγμή που δεν είναι το σύνολο το οποίο παρουσίασε ακόμα και η υποδεέστερη Αράζ. Σοβαρότητα και ποιότητα.

Για 66 λεπτά ο Άρης είχε μία μέτρια εικόνα και είδε τον Αθανασιάδη να τον κρατάει όρθιο σε τρεις περιπτώσεις, τη στιγμή που επιθετικά η πρώτη τελική της ομάδας ήρθε στο 39 (!).

Ηταν εμφανής η έλλειψη ομοιογένειας. Δεν υπήρχαν συνεργασίες, δημιουργία και ούτε η ομάδα ήταν έτοιμη από πλευράς εντάσεων για να υποστηρίξει το παιχνίδι πίεσης στα 3/4 ή στο high block που θέλει ο Ουζουνίδης.

Ακόμα κι έτσι όμως, ο Άρης συντηρήθηκε στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς, ψάχνοντας εκείνη τη στιγμή που θα έγερνε την πλάστιγγα υπέρ του. Αυτό ακριβώς, δηλαδή, που έγινε στο 66′ με το γκολ του Μορόν από την ασίστ του νεοεισελθόντα Γιαννιώτα, ο οποίος νωρίτερα αντικατέστησε την λάθος -εκ του αποτελέσματος- επιλογή του Ουζουνίδη να ξεκινήσει τον Γένσεν στο παιχνίδι.

Εκεί ήταν και το σημείο στο οποίο ο Άρης έπρεπε να επιδείξει έστω την στοιχειώδη εξυπνάδα που απαιτούσε το ματς, αφού νωρίτερα δεν τα κατάφερε με την ποιότητα παρά μόνο σε 1-2 στιγμές. Αντ’ αυτού όμως έβγαλε μία καταστροφική -όπως αποδείχθηκε- αφέλεια.

Ηταν το σημείο όπου έξυπνα έπρεπε να τραβήξει πίσω τις γραμμές του, να πάει φουλ συντηρητικά και με τη βοήθεια φρέσκων ποδιών από τον πάγκο να κρατήσει το 0-1 ως το τέλος και να ψάξει κάτι παραπάνω στους χώρους της Αράζ. Αντ’ αυτού πλήρωσε διαδοχικά λάθη μέσα σε τρία λεπτά και δέχθηκε δύο γκολ, με τον Γιάκουμπ Μπράμπετς βασικό αρνητικό πρωταγωνιστή και στις δύο περιπτώσεις.

Στην εποχή Καρυπίδη, ο Άρης ποτέ δεν έχει πάρει πρόκριση όταν έχασε το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι. Σε αντίθεση βέβαια με αντιπάλους όπως η Μόλντε ή η Μακάμπι Τελ Αβίβ, τώρα μιλάμε για ένα γκολ διαφορά. Πόσο όμως μπορεί να αλλάξει ο Άρης έως την επόμενη Πέμπτη και με τέσσερις καθαρές ημέρες προπονήσεων;

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης δεν κρατάει μαγικό ραβδί. Σίγουρα θα αλλάξει πρόσωπα, σίγουρα θα επισημάνει τα λάθη και την τακτική συμπεριφορά της ομάδας που θα πρέπει να είναι διαφορετική και πιο επιθετική στο ματς του «Κλεάνθης Βικελίδης». Πόσα προλαβαίνει όμως να αλλάξει πάνω στην προβληματική εικόνα του Μπακού;

Ο Αρης δεν προλαβαίνει να παρουσιαστεί τόσο αλλαγμένος προς το καλύτερο. Εκείνο όμως το οποίο σίγουρα μπορεί να αλλάξει είναι τη θέλησή του. Το τσαγανό που δεν είχε όσο θα έπρεπε στο πρώτο ματς. Πάντα στα προκριματικά, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Με αυτό θα πρέπει να πορευτούν οι Θεσσαλονικείς για να μην ξεκινήσουν την χρονιά με το απόλυτο κάζο και έναν οδυνηρό πρόωρο αποκλεισμό σε μία διοργάνωση για την οποία επενδύθηκαν πολλά λεφτά με φόντο τη League Phase.