Αντίστροφη μέτρηση για τον αφοπλισμό του PKK - Ο ρόλος του Οτσαλάν και το στοίχημα του Ερντογάν

Σύμφωνα με τις ως στιγμής πληροφορίες θα γίνει μια συμβολική τελετή κατά την οποία ομάδα κατά πρόσβαση 50 μελών του ΡΚΚ θα παραδώσει τον οπλισμό της και τα μέλη της θα διακόψουν κάθε δράση εξ ονόματος του ΡΚΚ, αλλά η ομάδα θα παραμείνει προς το παρόν στο Ιράκ.

Η τελετή θα είναι παρουσία αντιπροσωπείας του φιλοκουρδικού κόμματος DEM, όπως δήλωσε η εκπρόσωπός του Αϊσεγκιούλ Ντογάν: «Θα είμαστε εκεί στις 11 Ιουλίου (αύριο) για να παρακολουθήσουμε αυτή την ιστορική στιγμή, να παρατηρήσουμε τα βήματα που έχουν ληφθεί σύμφωνα με την κύρωση του συνεδρίου της 12ης Μαΐου που θα πραγματοποιηθεί στη Σουλεϊμανίγια».

Ο εκπρόσωπος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης της Τουρκίας (AKP), Ομέρ Τσελίκ, δήλωσε ότι η διαδικασία παράδοσης θα διαρκέσει μήνες. Σε δήλωσή του στο ειδησεογραφικό κανάλι NTV ο Τσελίκ εξήγησε ότι η διαδικασία παράδοσης όπλων θα επιβλέπεται από έναν μηχανισμό επιβεβαίωσης που αποτελείται από αξιωματικούς των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και των ενόπλων δυνάμεων, σύμφωνα με το Reuters.

Η παράδοση του οπλισμού γίνεται στον απόηχο του βιντεοσκοπημένου μηνύματος του φυλακισμένου ηγέτη του PKK, το οποίο ήταν το πρώτο εδώ και δεκαετίες που ακούστηκε η κραυγή του ο οποίος επανάλαβε τους λόγους για τους οποίους τπρέπει να παραδώσει τα όπλα του. Είχε προηγηθεί το κάλεσμα από το Οτσαλάν τον περασμένο Φεβρουάριο το οποίο έγινε η αφετηρία για τις εξελίξεις που ακολουθούν. Ο Οτσαλάν εκτίει επιτίμιο ισόβιας κάθειρξης στις Κλειστές Φυλακές Υψηλής Ασφαλείας Τύπου F του Ιμραλί και ένα ερώτημα που έχει προκύψει ύστερα από τις εξελίξεις είναι αν θα αλλάξει το σύστημα κράτησής του, δίνοντάς του περισσότερες ελευθερίες.

Το στοίχημα του Ερντογάν

Μεγάλη σημασία δίνει στον αφοπλισμό και ο όμοιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καθώς ο στόχος του είναι να φέρει στο πλευρό του τη μεγάλη κουρδική μειονότητα, αλλά και να μείνει στην ιστορία ως ο ηγέτης που τερμάτισε τη μακροχρόνια τρακάρισμα με το PKK που έχει στοιχίσει τη ζωή σε κατά πρόσβαση 40.000 ανθρώπους σε τέσσερις δεκαετίες.

Ωστόσο, πρόκειται για ρίσκο. Η τουρκική κοινή σκέψη δεν φαίνεται προχώρας να βλέπει θετικά αυτή την ανάπτυξη και το ίδιο συμβαίνει με τους Κούρδους που δεν κρύβουν την καχυποψία τους. Γι' αυτό και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επιτευχθεί ο στόχος του που δεν είναι άλλος από το να εξασφαλίσει την στήριξη των κουρδικής καταγωγής βουλευτών όθεν να εξασφαλίσει την πλειοψηφία που απαιτείται για τη συνταγματική μεταποίηση που θα του επιτρέψει να παραμείνει ισόβιος πρόεδρος με ότι σημαίνει αυτό για την Τουρκία αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο.