Ενα μήνυμα στο messenger και μια λέξη σ’ ένα τραγούδι

Κάναμε ένα podcast που μπορείτε να ακού(σε)τε από σήμερα στην ιστοσελίδα μας efsyn.gr και στο Spotify, που ξεκινάει έτσι: «Είμαστε στο στούντιο της “Εφημερίδας των Συντακτών”, για ένα podcast το οποίο αφορά έναν καινούργιο δίσκο, το “Οι άνθρωποι μέσα μου”, και έχουμε εδώ τους τρεις βασικούς συντελεστές του. Καταρχάς τον Κώστα Φασουλά, που είναι ο στιχουργός και εκείνος που είχε την ιδέα για τον δίσκο, και τους δύο τραγουδιστές του, τη Μαρία Αλλαμανή και τον Λάμπρο Βασιλείου».

Ναι, λοιπόν, ήρθαν στο στούντιο της εφημερίδας μας οι βασικοί συντελεστές ενός καινούργιου δίσκου που κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες από τη Leap Recοrds. Ενός εξαιρετικού δίσκου οφείλω να ομολογήσω. «Τώρα βέβαια λες τη λέξη “δίσκος”, αλλά εμείς πρέπει να τη βγάλουμε από τη γλώσσα μας. Γιατί κάποτε υπήρχε λόγος να τη λέμε, υπήρχε φυσικό προϊόν», αντιδρά, τρόπον τινά αντιδρά δηλαδή, ο Κώστας Φασουλάς. «Τώρα πια λέμε ενότητα τραγουδιών. Περιέχει εννιά τραγούδια που οι στίχοι είναι δικοί μου και η μουσική από οκτώ συνθέτες. Ο θεματικός άξονας είναι ακριβώς αυτό που αποτυπώνει ο τίτλος. Εννέα πρόσωπα της αληθινής και της φανταστικής ζωής μου».

Το εξώφυλλο του άλμπουμ «Οι άνθρωποι μέσα μου»

Συνθέτες των τραγουδιών είναι ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, ο Γιώργος Καζαντζής, ο Θέμης Καραμουρατίδης, ο Χρυσόστομος Αντωνίου, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Γιάννης Μήτσης, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Νίκος Ξυδάκης. «Είχα την ιδέα πριν από καιρό να γράψω τραγούδια με συνθέτες που εκτιμώ. Κάθε φορά που έγραφα ένα τραγούδι φανταζόμουν ότι μπορεί να το κάνει ο τάδε συνθέτης και σ’ αυτόν απευθυνόμουν. Τα παιδιά ήρθαν εκ των υστέρων. Είπα μέσα μου ότι θέλω να τα ερμηνεύσουν νέες φωνές, μετά από ένα... αλκοτέστ. Γιατί πρέπει να μετρήσω το μέγεθος της μέθης στον καθένα. Στον λαιμό δοκιμάστηκαν. Μη νομίζεις ότι τους έβαλα ρακές. Μέτρησα πάρα πολύ όταν τους άκουσα στο στούντιο να δω αν ταιριάζουν, ήθελα να δω στον λαιμό, στη φωνή τους, τα στοιχεία που εγώ θεωρώ ιερά. Ευτυχώς λοιπόν που τόσο στη Μαρία όσο και στον Λάμπρο βρήκα αμέσως το στοιχείο της συγκίνησης, το οποίο το θεωρώ καταπληκτικό».

Στη συζήτηση μπαίνει και η Μαρία, που νιώθει ευτυχής με τη συνεργασία. «Σας ακούω τώρα και από μέσα μου ψιθυρίζω, “τα λέει αυτά ο Κώστας Φασουλάς;”. Ηταν μεγάλο όνειρο η συγκεκριμένη συνάντηση, καιρό πριν συναντηθούμε. Οπότε, ναι, είναι μεγάλη τιμή και μεγάλη χαρά, γιατί είναι από τους πιο γνωστούς στιχουργούς και τους πιο καλούς».

Ο Λάμπρος αφηγείται μια μικρή ιστορία: «Δεν την έχω πει ποτέ, πρώτη φορά, για το πώς έγινε η επαφή μας. Ημουν στον δρόμο και μου στέλνει μήνυμα στο messenger ο Κώστας Φασουλάς. “Λάμπρο, θέλω το τηλέφωνό σου για κάτι τραγούδια”. Κοιτάζω το κινητό και νομίζω ότι μου κάνουν πλάκα. Εγώ συνηθίζω να παρακαλώ ανθρώπους για να με ακούσουν. Αλλά του δίνω το τηλέφωνο. Το γράφω, με παίρνει κατευθείαν. Ακόμα δεν το πίστευα».

● Πώς τα μοίρασες τα κομμάτια στα παιδιά;

Υπάρχουν τραγούδια τα οποία τα ακούς και φωνάζουν ότι αυτό πρέπει να το πει μια γυναικεία φωνή. Υπάρχουν τραγούδια τα οποία φωνάζουν ότι αυτό πρέπει να το πει μια αντρική φωνή. Συμφώνησε και ο παραγωγός του δίσκου Χρήστος Κατσέλης - ήταν ωραία εμπειρία και περιπέτεια το μοίρασμα των τραγουδιών. Ας πούμε ένα ζεϊμπέκικο του Νικολόπουλου ήταν για τον Λάμπρο.

● Πάντως, Λάμπρο, ηχεί ωραίο να σου γράφουν κομμάτια τέτοια ονόματα.

Να λες ένα τραγούδι του Νικολόπουλου σε στίχους του Φασουλά; Εντάξει, τεράστια τιμή. Οταν τους ακούς σε μικρή ηλικία όλους αυτούς τους καλλιτέχνες, δεν φαντάζεσαι ποτέ ότι θα φτάσεις στο σημείο κάποια στιγμή να τραγουδήσεις κομμάτια τους.

Ο Κώστας Φασουλάς περιγράφει πώς άκουσε πρώτη φορά τη Μαρία: «Σε ένα αφιέρωμα στον Λοΐζο. Ητανε πολύ πειραγμένα τα τραγούδια του Λοΐζου και η Μαρία έλεγε το πιο έξυπνα, ορθόδοξα ειπωμένο ας το πω, ενορχηστρωμένο τραγούδι του Λοΐζου. Την άκουσα πώς έλεγε το “εγώ σαν πόλη αφήνομαι” και αναφωνώ “πω πω, τι ωραία που λέει τη λέξη ‘’αφήνομαι’’”. Ακου τώρα πετριά! Και καταγράφηκε έτσι στο μυαλό μου από μια λέξη που άκουσα στον Λοΐζο. Τα παιδιά έχουν δύο στοιχεία τα οποία για μένα είναι κομβικά στον ελληνικό μας μουσικό πολιτισμό».

● Ποια στοιχεία;

Τη δωρικότητα και τη λυρικότητα. Αυτά τα δύο συγκατοικούν και στον Λάμπρο και στη Μαρία. Και ξέρεις κάτι; Η λυρικότητα είναι ο κόσμος που μας δείχνει την υπερβολή και η δωρικότητα το μέτρο. Είναι τρομερό όταν συνυπάρχουν. Ολες οι μεγάλες φωνές είχανε αυτά τα δύο στοιχεία. Η Μοσχολιού, ο Μπιθικώτσης, η Αλεξίου. Δωρικότητα και λυρισμό.