Η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία ανακοίνωσαν την επίσημη αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα δυσαρέσκειας προς το Τελ Αβίβ.
Παράλληλα, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι «η αναγνώριση της Παλαιστίνης δεν είναι ταμπού» και προανήγγειλε κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, υπό συγκεκριμένες διπλωματικές συνθήκες.
«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν πάρα πολλά κράτη, ενδεχομένως η πλειοψηφία και ναι σε επίπεδο παγκόσμιας κοινής γνώμης, που θεωρούν ότι στην καλύτερη περίπτωση η αντίδραση του Ισραήλ είναι δυσανάλογη, ότι έχει ξεπεράσει κάποιες κόκκινες γραμμές ακόμα και στην και στην περίπτωση του πολέμου», σημειώνει, μιλώντας στο Greece, o Κώστας Υφαντής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Ο Κώστας Υφαντής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Οι αντιδράσεις πλέον κλιμακώνονται.
380 συγγραφείς και οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Ζέιντι Σμιθ και Ίαν ΜακΓιούαν, υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή καταδικάζοντας τις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα ως γενοκτονικές.
Η επιστολή αυτή αναφέρει ότι διεθνείς νομικοί εμπειρογνώμονες και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν εντοπίσει πράξεις γενοκτονίας από τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις.
«Το Ισραήλ, δεν υπάρχει αμφιβολία, ξοδεύει το πολιτικό και ηθικό κεφάλαιο που συσσώρευσε μετά την 7η Οκτωβρίου με αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Γάζα και το πώς λειτουργούν οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις», εκτιμά ο Κ. Υφαντής.
Οι εικόνες από τους καταυλισμούς προσφύγων και οι αυξανόμενοι αριθμοί θυμάτων μεταξύ των αμάχων έχουν εντείνει τη διεθνή κατακραυγή.
Διεθνείς οργανισμοί, ΜΚΟ και πολιτικοί ηγέτες επισημαίνουν ότι οι ενέργειες του Ισραήλ υπερβαίνουν τα όρια της αυτοάμυνας και θέτουν σοβαρά ερωτήματα για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι σαφές: Είναι πλέον ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ένας «απομονωμένος ηγέτης», ή συνεχίζει να δρα ανεξέλεγκτα με στήριξη από ορισμένους συμμάχους;
«Το αν είναι απομονωμένο το Ισραήλ είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Υπάρχουν χώρες οι οποίες μπορεί λεκτικά να αποδοκιμάζουν την πολιτική του Ισραήλ, αλλά σε επίπεδο διμερών σχέσεων σε καμία περίπτωση δεν αποστασιοποιούνται από το Ισραήλ», σημειώνει ο Κ. Υφαντής.
«Και δεν αναφέρομαι σε χώρες της Ευρώπης ή τις ΗΠΑ, ή σε πάση περιπτώσει άλλες χώρες. Αναφέρομαι σε χώρες της περιοχής. Έτσι μπορεί να καταδικάζει η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία ακόμα η Αίγυπτος, αλλά δεν διαρρηγνύουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, πράγμα που σημαίνει ότι πολιτικά μπορεί να αποδοκιμάζεται, αλλά διπλωματικά δεν νιώθει απομονωμένο», σημειώνει.
Εσωτερικές αντιδράσεις και πολιτική κρίση στο Ισραήλ
Την ίδια στιγμή, η εσωτερική πολιτική σκηνή του Ισραήλ βρίσκεται σε αναβρασμό, καθώς η συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας προκαλεί έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και την κοινωνία των πολιτών. Η αντιπολίτευση κατηγορεί τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου για αποτυχία στη διαχείριση της κρίσης και για υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών.
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Γιαΐρ Λαπίντ, δήλωσε: «Η κράτος έχει χάσει την ακούμπημα με την πραγματικότητα. Οι πολίτες απαιτούν λογοδοσία και μεταποίηση πορείας». Παράλληλα, η πρόεδρος του Κόμματος Εργασίας, Μεράβ Μιχαέλι, τόνισε: «Η συνέχιση των επιχειρήσεων στη Γάζα χωρίς σαφή στρατηγική οδηγεί τη χώρα σε αδιέξοδο».
«Ο κύριος Νετανιάχου, μόλις πάψει να είναι πρωθυπουργός, αμέσως θα αντιμετωπίσει ζητήματα δικαιοσύνης, συνεπώς δεν αποκλείεται στον υπολογισμό του να είναι και το ζήτημα της δικής του πολιτικής και προσωπικής επιβίωσης» εκτιμά ο Κ Υφαντής.
Η Λύση των Δύο Κρατών: Η μεγάλη απουσία της συζήτησης
Πάντως μέσα στον θόρυβο του πολέμου, τις διεθνείς αντιπαραθέσεις και τις πολιτικές αντιδράσεις, ένα ζήτημα μοιάζει να έχει εξαφανιστεί από τη δημόσια συζήτηση: η ενδεχόμενο για λύση 2 κρατών.
Η επίταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων και η ριζοσπαστικοποίηση των πολιτικών και στις 2 πλευρές έχουν οδηγήσει στη ωσπεράν πλήρη εξαφάνιση του διαλόγου για τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ.
«Κανένας και πουθενά δεν συζητάνε αυτό το πράγμα όχι μόνο στο Ισραήλ, αλλά ούτε στις άλλες αραβικές χώρες. Και όταν ακούγεται είναι προσχηματική. Είναι σαν να έχει πεθάνει αυτό», αναφέρει ο Κ. Υφαντής.