Γιατί οι διεθνείς πλατφόρμες streaming επεκτείνονται και στις αθλητικές μεταδόσεις

Δεν έχουν περάσει παρά μερικά χρόνια από τότε που ο νυν πρόεδρος -αλλά πρώην διευθύνων σύμβουλος- του Netflix, Reed Hastings δήλωνε ότι η δημοφιλής πλατφόρμα δεν πρόκειται να επεκταθεί στις ζωντανές αθλητικές μεταδόσεις. Αλλά αποδεικνύεται ότι όλα τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν και το Netflix κατέληξε πριν από μερικούς μήνες σε συμφωνία με το NFL (σ.σ. το επαγγελματικό πρωτάθλημα αμερικανικού ποδοσφαίρου οι αγώνες του οποίου είναι οι πιο δημοφιλείς στις ΗΠΑ) για τη μετάδοση αγώνων ανήμερα των Χριστουγέννων. Παράλληλα, το Netflix έχει εμπλακεί στη μετάδοση αγώνων του WWE και γενικότερα ασχολείται με τον «κόσμο» των μαχητικών αγωνισμάτων.

Μεταδόσεις αγώνων NFL έχουν αναλάβει τόσο το YouTube όσο και το Amazon Prime, με το τελευταίο να έχει προχωρήσει σε μεγάλη συμφωνία συνεργασίας και με το ΝΒΑ (σ.σ. το επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ) και το WNBA (σ.σ. η «γυναικεία» έκδοση του NBA).

Τα γυναικεία πρωτάθλημα αναμένεται πάντως να αποτελέσουν το επόμενο πεδίο «αντιπαράθεσης» των πλατφορμών και αυτός είναι ο λόγος που η συμφωνία του Disney+ για την αποκλειστική μετάδοση των αγώνων του UEFA Champions League Γυναικών για την επόμενη 5ετία θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική. Ο γυναικείος αθλητισμός βρίσκεται σε άνοδο με το ενδιαφέρον να αυξάνεται διαρκώς και αυτό προσελκύει το ενδιαφέρον. Ιδίως από τη στιγμή που το αξία απόκτησης των δικαιωμάτων δεν έχει «εκτοξευτεί».

Γιατί τώρα;

Οι συμφωνίες των διεθνών streaming πλατφορμών είναι συνεχείς και το ξεκίνημα ήταν μεν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού αλλά πλέον η έφεση αυτή αρχίζει να έρχεται και προς την Ευρώπη. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που σε ευρωπαϊκές χώρες τα δικαιώματα για τη μετάδοση των αγώνων συγκεκριμένων διοργανώσεων (π.χ. Europa League και Conference League στη Δανία και στη Σουηδία) τα έχει κάποια διεθνή streaming πλατφόρμα και εκτιμάται ότι θα δούμε πολλές επιπλέον αντίστοιχες συμφωνίες.

Αυτή η ανάπτυξη αναμένεται να δημιουργήσει νέα πεδία σύγκρουσης με τις τοπικές πλατφόρμες, οι οποίες, ως πρότινος, ήταν αυτές που επένδυαν κυρίως στο αθλητικό περιεχόμενο.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, οι διεθνείς πλατφόρμες απέφευγαν τις unrecorded μεταδόσεις αθλητικών αγώνων ανησυχώντας για το κατά πόσον θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν οι υποδομές τους στη ζήτηση που θα υπήρχε. Το ζήτημα αυτό φαίνεται πως έχει πλέον ξεπεραστεί, οπότε το μόνο άλλο θέμα ήταν κατά πόσο οι επικεφαλής των πλατφορμών ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν τα υψηλά ποσά που ζητώνται για τα αποκλειστικά δικαιώματα μετάδοσης αθλητικών διοργανώσεων. Και απ’ ότι φαίνεται αποφάσισαν ότι το υψηλό τίμημα αξίζει καθώς εκτιμούν ότι μπορούν αφενός να αυξήσουν τη συνδρομητική βάση τους αλλά και να μειώσουν τις «απώλειες» πελατών. Από εδώ και στο εξής, το μεγαλύτερο ζήτημα στην τσαρσί των video streaming υπηρεσιών δεν θα είναι άλλο από την απόπειρα να πείσουν η κάθε μια τους καταναλωτές ότι αξίζουν να είναι ο ένας από τους 2-3 παρόχους συνδρομητικών υπηρεσιών video που θα επιλέγει κάθε νοικοκυριό και στις 2 πλευρές του Ατλαντικού.

Μία επιπλέον παράμετρος είναι πάντως το γεγονός ότι τα μεγάλα πρωταθλήματα επενδύουν σε δικές τους συνδρομητικές πλατφόρμες. Στις ΗΠΑ, το NFL και το NBA έχουν τις δικές τους συνδρομητικές υπηρεσίες, ενώ στην Ευρώπη υπάρχουν αντίστοιχες περιπτώσεις όπως αυτή της Euroleague. Πλατφόρμες που είναι αρκετά δημοφιλείς.