Γιώργος Παράσχος: Στον καρκίνο πρέπει να έχεις ηρεμία και να συγχωρείς όσους σε έβλαψαν

Συγκλονίζει με την περιγραφή του για τον καρκίνο ο Γιώργος Παράσχος. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τη μάχη που δίνει στην κάμερα του Breakfast@Star και στον Ηλία Σκουλά.

«Αντιμετωπίζω τον καρκίνο με χαμόγελο και κέφι. Ό,τι είναι να γίνει ας γίνει, κατάφερα μέσα από την οπτική πλευρά που με πέταξε αυτή η ασθένεια να δω τα πράγματα με άλλο μάτι. Αφήνομαι στον Θεό κι ό,τι θέλει ας κάνει», είπε με συγκίνηση αρχικά ο Γιώργος Παράσχος.

Ο Γιώργος Παράσχος πρόσθεσε στη συνέχεια: «Η δύναμη είναι η απόλυτη ηρεμία μέσα σου. Δεν χρειάζεται ούτε φωνή, ούτε νεύρα. Ξέρεις τι χρειάζεσαι; Αγάπη! Ο άνθρωπος έχει ουσία αγάπη μου. Να βλέπω τα μάτια του άλλου και να κάνουμε μία συζήτηση και να ανταλλάσσουμε πράγματα και απόψεις».

Ο Γιώργος Παράσχος μάλιστα αναφέρθηκε στα μηνύματα αγάπης που δέχτηκε μετά τη δημοσιοποίηση του για τον καρκίνο.

«Ήταν δύσκολο μέχρι να μπω στο νοσοκομείο και να κάνω μεταμόσχευση. Μετάνιωσα που άργησα να δημοσιοποιήσω τον καρκίνο. Τα μηνύματα αγάπης με έκαναν σμπαράλια από ευτυχία. Με αυτό θα ήμουν ακόμα πιο δυνατός να πω «Θεέ μου φέρε μου μία ακόμη χημειοθεραπεία δώρο, αντέχω»» είπε ο Γιώργος Παράσχος.

Για το πλήθος καλλιτεχνών που τον στήριξαν, ο Γιώργος Παράσχος είπε: «Και πόσο ωραίο είναι να σε παίρνουν οι καλλιτέχνες τηλέφωνο και κάποιοι άλλοι που δε με πήραν για να μη με ενοχλήσουν. Σεβαστό. Κάποιοι πήραν τηλέφωνο με τόλμη γιατί ήθελαν σώνει και ντε να μου μιλήσουν. Πολύ πιο σεβαστό. Και να σου λένε οι καλλιτέχνες, γιατί κι αυτοί με τον κόπο τους ζουν «ό,τι χρειαστείς είμαστε εδώ οικονομικά να σε βοηθήσουμε», αλλά εγώ είπα δε θα πάρω κανέναν τηλέφωνο, θα το παλέψω μόνος μου».

Στη συνέχεια ο Γιώργος Παράσχος αναφέρθηκε και σε έναν κακόβουλο σχόλιο που έλαβε: «Μόνο ένα μήνυμα έπεσε κακόβουλο που έλεγε «Που είναι τώρα ο Παράσχος που τότε έλεγε και επέμενε να κάνουμε τα εμβόλια;». Εγώ το θεωρώ άσκοπο και άτοπο, αλλά δε με πείραξε. Στον καρκίνο πρέπει να έχει ηρεμία και συγχωρείς όσους σε έβλαψαν. Υπάρχουν στιγμές που λυγίζω, όταν είναι μπροστά στις εικόνες. Εκεί δείχνω τον πραγματικό μου φόβο».