Η ιδιωτική πίστη έχει ένα πρόβλημα: Πάρα πολλά χρήματα

Σε μια ιδιότυπη παγίδα έχουν πέσει οι διαχειριστές ιδιωτικών κεφαλαίων, ο χρηματοοικονομικός τομέας, ευρέως γνωστός ως ιδιωτική πίστωση, ο οποίος ανθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν τους λείπουν τα χρήματα. Το ερώτημα είναι αν θα έχουν ευκαιρίες για να τα επενδύσουν.

Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων, πρόσφατων, περιόδων αστάθειας και αβεβαιότητας, οι διαχειριστές ιδιωτικών δανείων άμεσης χορήγησης, που   συγκεντρώνουν κεφάλαια από επενδυτές για να τα δανείζουν σε εταιρείες υψηλού κινδύνου, σημείωσαν αύξηση της δραστηριότητάς τους.

Ιδιαίτερα, μετά την πανδημία του Covid-19, η χορήγηση άμεσων δανείων και οι αποδόσεις των επενδύσεων αυξήθηκαν κατακόρυφα.

Οι εμπορικές πολιτικές του Προέδρου Τραμπ για την «Ημέρα της Απελευθέρωσης», οι «μετασεισμοί» και η αβεβαιότητα που ακολούθησαν για πολλές εταιρείες, φάνηκε ότι σηματοδοτούν άλλη μία  μεγάλη στιγμή για τα ιδιωτικά δάνεια.

Οι κρίσιμες διαφορές

Αυτή τη φορά ωστόσο, όπως σημειώνει η Wall Street Journal,  υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες διαφορές.

Πρώτον, αυτή η περίοδος αστάθειας  έρχεται μετά από μια απότομη αύξηση της άντλησης κεφαλαίων από ιδιωτικά δάνεια.

Οι παραδοσιακοί διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων,  τράπεζες και  διαχειριστές εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων έχουν λανσάρει μέσα άμεσης δανειοδότησης, έχουν επεκτείνει τις συνεργασίες και έχουν αναζητήσει περισσότερη χρηματοδότηση από τη λιανική.

Αλλά, η ζήτηση από τους δανειολήπτες είναι περισσότερο περιορισμένη από ό,τι αναμενόταν. Αυτό πιθανώς σημαίνει ότι οι αποδόσεις για τους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτών αποταμιευτών που προσελκύει ο κλάδος των ιδιωτικών δανείων, θα είναι χαμηλότερες για ορισμένα funds.

Ο τομέας των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων είναι ένας σημαντικός παράγοντας για δάνεια με χαμηλότερο επιτόκιο, ο οποίος όμως απαιτεί μεγάλο ύψος χορηγήσεων δανείων για τη χρηματοδότηση εξαγορών με μόχλευση.

Ωστόσο, η οικονομική αβεβαιότητα έχει επιβραδύνει τις νέες συμφωνίες και ο κλάδος των ιδιωτικών κεφαλαίων μπορεί να βρεθεί σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση:  Διατηρούν παλαιότερες επενδύσεις για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μειώνοντας έτσι την επιστροφή των ταμειακών ροών στους επενδυτές σε αυτά τα κεφάλαια. Αυτό εμποδίζει την αξιοποίηση κεφαλαίων για νέες συμφωνίες.

Πλήρωσαν πολλά και απαιτούν καλές αποδόσεις

«Ο κλάδος προωθεί έντονα την επάνοδο των συγχωνεύσεων και εξαγορών, εν μέρει για να δικαιολογήσει το ύψος των κεφαλαίων που έχει συγκεντρώσει», δήλωσε ο Τζος Ίστερλι, συνδιευθύνων επενδυτικός διευθυντής της εταιρείας διαχείρισης εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων Sixth Street, νωρίτερα αυτό το μήνα,

«Το πρόβλημα είναι ότι οι επενδυτές πλήρωσαν υπερβολικά πολλά για περιουσιακά στοιχεία μεταξύ 2019 και 2022, και κανείς δεν θέλει να πουλήσει αυτά τα περιουσιακά στοιχεία χωρίς αξιοσημείωτη απόδοση».

Αυτή η δυναμική μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χαμηλότερες αποδόσεις των νέων συναλλαγών που θα προκύψουν, καθώς οι δανειστές θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους ως προς τις τιμές.

«Αυτό που βλέπουμε είναι μια ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης», λέει η Μαρίνα Λουκάτσκι, παγκόσμια επικεφαλής ερευνών για πιστώσεις και ιδιωτικά κεφάλαια στις ΗΠΑ, στην PitchBook LCD. «Όταν οι δανειστές ανταγωνίζονται για συμφωνίες, αυτό ασκεί πίεση στα spreads».

Το spread αφορά την πρόσθετη απόδοση των πιο επικίνδυνων δανείων σε σχέση με τα βασικά επιτόκια.

Όλα αυτά εξηγούν γιατί οι μεγαλύτεροι ιδιωτικοί διαχειριστές πιστώσεων, όπως η Apollo Global (APO), η Ares Management (ARES) και η Blue Owl (OWL), έχουν δώσει τόση έμφαση στην έκδοση νέων τύπων δανείων. Αυτά εκτείνονται από τον εξειδικευμένο καταναλωτικό δανεισμό έως δάνεια για πολυσύνθετα έργα, όπως τα κέντρα δεδομένων.