Ηθοποιοί ή influencers; Το Χόλιγουντ παίζει με τη φήμη και χάνει την ψυχή του

Το όνομα της Μάργκο Ρόμπι σε έναν τίτλο φτάνει για να γεμίσει τις κινηματογραφικές αίθουσες. Ομοίως, ο Τιμοτέ Σαλαμέ μπορεί με ευκολία να σηκώσει στις πλάτες του μια ολόκληρη παραγωγή. Και ενώ αυτή η στρατηγική «ασφαλούς» επιλογής ηθοποιών είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες στο Χόλιγουντ, το ερώτημα που τίθεται πιο επιτακτικά από ποτέ είναι: μήπως αυτή η επιμονή στις εμπορικά ισχυρές παρουσίες υπονομεύει την τέχνη του κινηματογράφου;

Η περίπτωση των Μπιτλς και η δύναμη της αναγνωρισιμότητας

Όταν ανακοινώθηκε ότι οι Πολ Μέσκαλ, Μπάρι Κιόγκαν, Τζόζεφ Κουίν και Χάρις Ντίκινσον θα υποδυθούν τα μέλη των Μπιτλς σε τέσσερις ξεχωριστές βιογραφικές ταινίες, το διαδίκτυο πήρε φωτιά. Από τη μία, οι θαυμαστές ενθουσιάστηκαν με τη συμμετοχή αγαπημένων νέων ηθοποιών. Από την άλλη, υπήρξε έντονη δυσαρέσκεια: φάνηκε πως οι παραγωγοί διάλεξαν τέσσερις από τους πιο «καυτούς» σταρ του σήμερα με μοναδικό γνώμονα την εμπορικότητα. Ήταν αυτοί οι κατάλληλοι ηθοποιοί για να υποδυθούν τους Μπιτλς – ή μόνο οι πιο αναγνωρίσιμοι;

Η ανακύκλωση προσώπων και η απουσία ρίσκου

Ο πλανήτης του θεάματος έχει υποκύψει στη λογική του αλγόριθμου. Ηθοποιοί με εκατομμύρια ακόλουθους στο Ίνσταγκραμ, όπως ο Σαλαμέ ή η Ρόμπι, εξασφαλίζουν προβολή, διεθνές ενδιαφέρον και, σε τέλει, έσοδα. Όμως, όταν η ψίθυρος υπερισχύει του ταλέντου ή της καταλληλότητας για τον ρόλο, η τέχνη υποχωρεί.

Η Ρόμπι, για παράδειγμα, θα ενσαρκώσει την Κάθριν Έρνσο στην επερχόμενη διασκευή του Ανεμοδαρμένα Ύψη, σε σκηνοθεσία της Έμεραλντ Φένελ. Η Ρόμπι είναι 34 ετών, ενώ η Κάθι είναι ένα έφηβο κορίτσι 19 ετών. Οι πρώτες εικόνες από τα γυρίσματα προκάλεσαν κύμα απογοήτευσης, καθώς πολλοί θεώρησαν πως η επιλογή της έγινε περισσότερο λόγω του σταρ προφίλ της και όχι επειδή ταίριαζε στον ρόλο.

Υπάρχουν εναλλακτικές – και είναι εξαιρετικές

Και όμως, υπάρχουν δημιουργοί που τολμούν. Η σειρά Adolescence, για παράδειγμα, ανέδειξε τον άγνωστο τότε Όουεν Κούπερ σε πρωταγωνιστικό ρόλο, τον οποίο απογείωσε. Ο Κούπερ επιλέχθηκε μέσα από τοπική σχολή υποκριτικής και, παρά την απουσία εμπειρίας, άφησε έντονο αποτύπωμα. Το αξιοσημείωτο; Ο όμοιος ηθοποιός θα υποδυθεί τον νεαρό Χίθκλιφ στην ίδια ταινία του Ανεμοδαρμένα Ύψη. Αν η Φένελ τόλμησε με αυτόν τον ρόλο, διατί όχι και με τον ρόλο της Κάθι;

Η χαμένη κληρονομιά του βρετανικού σινεμά

Η δεκαετία του 1960 στο βρετανικό σινεμά απέδειξε πως το ταλέντο δεν έχει χητεία από σταρ σύστημα. Ηθοποιοί όπως ο Μάικλ Κέιν, η Ρίτα Τάσινγκαμ και ο Άλμπερτ Φίνεϊ αναδείχθηκαν μέσα από ρεαλιστικούς ρόλους, φέρνοντας στις οθόνες αυθεντικότητα, ταξική συνείδηση και καλλιτεχνική ακεραιότητα. Σήμερα, η προσβασιμότητα για ηθοποιούς εργατικής τάξης ή χωρίς διασυνδέσεις μοιάζει πιο δύσκολη από ποτέ.

Το όριο της αναγνωρισιμότητας

Δεν είναι όλοι οι διάσημοι ηθοποιοί ακατάλληλοι. Ο Σαλαμέ έχει χαρίσει αξιόλογες ερμηνείες. Όμως η άληκτος του παρουσία σε τελείως διαφορετικούς ρόλους (κανίβαλος στο Bones and All, εφευρέτης σοκολάτας στο Γουόνκα, πρίγκιπας του διαστήματος στο Dune: Μέρος Δεύτερο, και τώρα ο Μπομπ Ντίλαν στο A Complete Unknown) κάνει δύσκολο το να ξεχάσει κανείς ότι παρακολουθεί έναν σταρ και όχι έναν χαρακτήρα.

Ακόμα και στο Μικρές Κυρίες της Γκρέτα Γκέργουιγκ, όπου ο Σαλαμέ ενσάρκωσε τον Λόρι, το υπόλοιπο καστ – με τις Φλόρενς Πιου, Σέρσα Ρόναν και Έμα Γουάτσον – περισσότερο θύμιζε συνάθροιση διάσημων παρά οικογενειακή ομάδα χαρακτήρων.

Το σινεμά έχει χητεία από φρέσκα πρόσωπα

Ο πλανήτης του κινηματογράφου θα είχε πολλά να κερδίσει αν έδινε χώρο σε νέους, άγνωστους αλλά εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς. Οι ταινίες των Μπιτλς θα μπορούσαν να αποκτήσουν περισσότερη αυθεντικότητα αν στους ρόλους των τεσσάρων θρυλικών μουσικών βλέπαμε άγνωστα πρόσωπα – όχι μόνο για να ενισχυθεί η αληθοφάνεια, αλλά και για να αποκτήσουν ευκαιρίες οι πραγματικά αξιόλογοι που περιμένουν τη στιγμή τους.

Ίσως κάποια μέρα το Χόλιγουντ (και το διεθνές σινεμά γενικότερα) να επανεξετάσει το τι σημαίνει «κατάλληλος για τον ρόλο». Μέχρι τότε, το κοινό μπορεί να συνεχίσει να αναρωτιέται: είναι αυτή η ταινία φτιαγμένη για να μας συγκινήσει – ή για να μας πουλήσει εισιτήρια;