7 hours ago
5
Ο Μάικλ Μάντσεν, που άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 67 ετών, υπήρξε ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς «σκοτεινούς» ηθοποιούς του αμερικανικού σινεμά.
Ένας ερμηνευτής που, ακόμα και έξω από τον κινηματογράφο, δεν έκρυψε ποτέ τις προσωπικές του δυσκολίες και τις ταραγμένες του πλευρές. Όμως ήταν ακριβώς αυτές οι αντιθέσεις που τον έκαναν τόσο γνήσιο στις πιο ακραίες ερμηνείες του. Και καμία ερμηνεία του δεν έμεινε πιο ανεξίτηλη στη ανάμνηση του κοινού από τον ρόλο του «Κυρίου Μπλοντ» στο εμβληματικό «Reservoir Dogs» του Κουέντιν Ταραντίνο.
Η σκηνή που άλλαξε το σινεμά
Η περίφημη σκηνή κοπής του αυτιού, όπου ο Μάντσεν βασανίζει έναν αιχμάλωτο αστυνομικό χορεύοντας αμέριμνα υπό τους ήχους του «Stuck In The Middle With You» των Stealers Wheel, θεωρείται μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου. Μια σκηνή όπου η μουσική, αντί να προσφέρει λύτρωση ή χαλάρωση, λειτουργεί ως φρικιαστική ειρωνεία μέσα στην ωμή βία.
Ο Ταραντίνο είχε πει χαρακτηριστικά για τη σκηνή: «Όταν τοποθετείς σωστά ένα τραγούδι σε μια σκηνή, πετυχαίνεις κάτι που καμία άλλη μορφή τέχνης δεν μπορεί να αποδώσει τόσο έντονα. Από εκείνη τη στιγμή, δεν μπορείς να ακούσεις ξανά αυτό το τραγούδι χωρίς να σου έρχεται στο μυαλό εκείνη η εικόνα».
Κι έτσι ακριβώς έγινε. Το άλλοτε ξέγνοιαστο τραγούδι της δεκαετίας του ’70 μετατράπηκε σε ηχητικό σύμβολο βίας και τρόμου για ολόκληρες γενιές θεατών.
Ο Μάντσεν, ο «καλός κακός» του Χόλιγουντ
Ο Μάικλ Μάντσεν, με το χαρακτηριστικό του βλέμμα και το χαλαρό του στυλ, υπήρξε ένας ηθοποιός που ενσάρκωσε με μοναδικό τρόπο τον «ψυχοπαθή» με την ανθρώπινη διάσταση. Στο «Reservoir Dogs», ο «Κύριος Μπλοντ» δεν είναι μόνο ο σκληρός της υπόθεσης. Είναι ένας πάστα που απολαμβάνει τη βία, που βρίσκει χαρά στη φρίκη, που μετατρέπει μια πράξη ακραίας σκληρότητας σε ατομικό του νούμερο.
Η σκηνή ξεκινά αθώα: ο Μπλοντ δυναμώνει το ραδιόφωνο και αρχίζει να χορεύει ανέμελα. Όμως, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η αθωότητα του τραγουδιού μετατρέπεται σε φρίκη, καθώς το βασανιστήριο εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του θεατή χωρίς καμία διάθεση μετριασμού.
Η σκηνή που άλλαξε για πάντα τη μεταχείριση της μουσικής στο σινεμά
Η μεταχείριση της μουσικής στο σινεμά δεν ήταν κάτι καινούριο. Ο Μάρτιν Σκορσέζε είχε ήδη χρησιμοποιήσει με μαεστρία το «Sunshine of Your Love» των Cream στο «Goodfellas», και ο Ρόμπερτ Ζεμέκις είχε χαρίσει μια από τις πιο χαρούμενες στιγμές της ποπ κουλτούρας με το «Johnny B. Goode» στο «Back to the Future».
Όμως ο Ταραντίνο, με τη βοήθεια του Μάντσεν, πήγε τη μεταχείριση της μουσικής ένα βήμα πιο πέρα: δεν επένδυσε μόνο τη σκηνή με ένα τραγούδι που ταιριάζει στο ύφος της. Αντίθετα, χρησιμοποίησε το τραγούδι για να δημιουργήσει τη μεγαλύτερη δυνατή διάσταση ανάμεσα σε αυτό που ακούγεται και σε αυτό που βλέπεις. Το αποτέλεσμα ήταν ένα σοκ που, δεκαετίες μετά, συνεχίζει να συζητιέται.
Η παρακαταθήκη ενός σπουδαίου ηθοποιού
Η κινηματογραφική παρακαταθήκη του Μάντσεν δεν περιορίζεται μόνο στο «Reservoir Dogs». Εμφανίστηκε σε πολυάριθμες ταινίες, συχνά σε ρόλους «σκληρών αντρών» ή χαρακτήρων στα όρια της νομιμότητας. Παρόλα αυτά, ποτέ ξανά δεν κατάφερε να ξεπεράσει την εμβληματική του ερμηνεία ως «Κύριος Μπλοντ».
Ο Μάντσεν δεν υποκρίθηκε ποτέ ότι ήταν ένας ήρωας. Αντιθέτως, με την ειλικρίνεια που τον χαρακτήριζε και στη ζωή του, έδειξε στην οθόνη τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης. Και αυτή η πραγματικότητα είναι που κάνει τον κινηματογράφο αληθινό.
Ένα τραγούδι που δεν θα ακουστεί ποτέ ξανά το ίδιο
Σήμερα, όποιος ακούει το «Stuck In The Middle With You» δεν μπορεί να μην θυμηθεί τη σκηνή του «Reservoir Dogs». Η μουσική και η εικόνα έγιναν ένα. Κι αυτό είναι κάτι που μόνο το σινεμά μπορεί να πετύχει: να μετατρέψει ένα αθώο ποπ τραγούδι σε μια μόνιμη υπενθύμιση της σκοτεινής πλευράς της ανθρώπινης ψυχής.
Ο Μάικλ Μάντσεν έφυγε, αλλά άφησε πίσω του μια κινηματογραφική στιγμή που θα μείνει αθάνατη.
Greek (GR) · 
English (US) ·