Μαρινάκης για άρση μονιμότητας: Επιβράβευση για καλούς, κυρώσεις για κακούς υπαλλήλους

«Έχουμε βάλει ήδη κάποια άρθρα στη συζήτηση, διατί δεν είναι κάτι που μπορεί μια κράτος να το κάνει μόνη της» και αναφερόμενος στη συνταγματική ξανακοίταγμα τόνισε πως «είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας» φέρνοντας ως παράδειγμα το 2006 και το άρθρο 16 όπου αφού τελικά δεν άλλαξε κάτι τότε, όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Μαρινάκης «καταφέραμε να μείνουμε Οι Έλληνες και η Κούβα για μια 20ετία ακόμα οι μόνες εξαιρέσεις στον κόσμο».

Πιο αναλυτικά ο κ. Μαρινάκης υπογράμμισε πως «όταν μιλάμε για αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, δεν αναφερόμαστε απαραιτήτως σε απολύσεις» ή άρση μονιμότητας μόνο αλλά και σε επιβράβευση συνεπών, ενώ παράλληλα σημείωσε πως ένας αμετάστατος υπάλληλος χάνει τη δουλειά του μόνο κάνοντας ένα βαρύ πειθαρχικό αδίκημα, το οποίο συνδέεται με μια ποινική πράξη σε διάσταση με οποιονδήποτε εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα, προχωρώντας παράλληλα σε παραδείγματα ανθρώπων που λείπουν ασταμάτητα και αδικαιολογήτων από την εργασία τους ή επιπλέον και αν είναι εκεί δεν εξυπηρετούν.

«Θα μπούμε σε μια εποχή που οι καλοί θα επιβραβεύονται και αυτοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, θα έχουν κυρώσεις»

«Το Σύνταγμα είναι πάνω από κάθε άλλο νόμο»

Η συνταγματική αναθεώρηση, λόγω της αυξημένης πλειοψηφίας που προϋποθέτει για να αναθεωρηθεί ένα άρθρο, είναι μια προϋπόθεση και είναι και λογικό. Το Σύνταγμα είναι πάνω από κάθε άλλο νόμο, συνεπώς για να αλλάξει ένα άρθρο του Συντάγματος. Από όσα αναθεωρούνται, τέλος πάντων, πρέπει να υπάρχουν αυξημένες πλειοψηφίες των 180 ψήφων σε μια από τις 2 συνθέσεις της Βουλής. Είτε είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας, είτε είναι 10 τουλάχιστον χαμένα χρόνια, αναλόγως με τη στάση των κομμάτων.

Το Σύνταγμα, όταν έρχεται η εξηκοντάλεπτο να αλλάξει, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Ίσως η πιο σοβαρή πολιτική υπόθεση. Ο πρωθυπουργός τι κάνει; Ερωτώμενος σε συνεντεύξεις του μετά από τις συσκέψεις που κάνουμε, βάζει την ατζέντα. Εμείς λοιπόν έχουμε βάλει ήδη κάποια άρθρα στη συζήτηση. Γιατί δεν είναι κάτι που μπορεί μια κράτος να το κάνει μόνη της. Δεν έχουμε 180 έδρες και δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό ούτως ή άλλως να αλλάξουν τόσο σημαντικά. Το άρθρο 16 που είπα, για τα μη κρατικά πανεπιστήμια να μην είναι μόνο τα παραρτήματα, αλλά να μπορούν εξ αρχής να ιδρυθούν μη κρατικά πανεπιστήμια. Το άρθρο 86, που ήδη το έχουμε αλλάξει, εμφανώς να έχουμε ίδια απάλειψη όλοι, πολιτικοί και μη πολιτικοί, καταργώντας την πρεσβευτική διορία και τώρα θέλουμε να μην είναι αποτέλεσμα κομματικών συσχετισμών ή παραπομπή ενός υπουργού ή υφυπουργού.

Ένα από τα ζητήματα τα οποία προέκυψαν και από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Και όταν μιλάμε για αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, δεν αναφερόμαστε απαραιτήτως σε απολύσεις ή άρση μονιμότητας μόνο. Αναφερόμαστε και σε επιβράβευση συνεπών. Ένα από τα πολλά που αναδείχθηκαν από τα Τέμπη ήταν διατί ο άνθρωπος αυτός ήταν σε αυτή τη θέση, διατί έλειπε αυτός που έπρεπε να είναι στη θέση του. Αυτά τα διατί εκφράζονται με ένα πολύ τραγικό τρόπο όταν πεθαίνουν συνάνθρωποί μας, αλλά εκφράζονται και στην καθημερινότητά μας. Τώρα που μιλάμε μπορεί να απολυθεί ένας δημοτικός υπάλληλος; Μπορεί. Ποτέ; Μπορεί να απολυθεί για ένα βαρύ πειθαρχικό αδίκημα, το οποίο συνδέεται με μια ποινική πράξη κλπ. Είναι ο μόνος λόγος που θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η σοβαρή κύρωση για έναν δημόσιο υπάλληλο. Κατά τη σκέψη μας όχι. Το λέμε ξεκάθαρα. Όπως στον ιδιωτικό τομέα η καλή μας απόδοση οδηγεί σε επιβράβευση, η άθλια μας απόδοση σε ποινές όχι απαραιτήτως να χάσουμε τη δουλειά μας.

Εμείς λοιπόν τι λέμε; Εμείς λέμε ότι βάζουμε στο τραπέζι το άρθρο 103 του Συντάγματος για την άρση της μονιμότητας χωρίς εξαιρέσεις. Όχι για να επιστρέψουμε στις εποχές της πλατείας Κλαυθμώνος. Αλλά όταν κάποιος, για παράδειγμα, λείπει από τη θέση του, αδικαιολόγητα, επανειλημμένως, αγνοεί αυτούς που έρχονται να τους εξυπηρετήσει. Είναι, για παράδειγμα, σε μια υπηρεσία, υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες, πολύ ευαίσθητες κοινωνικά, πολύ σημαντικές, νευραλγικές π.χ. αυτοί που δίνουν τα φάρμακα και ενώ θα έπρεπε να είναι 5 μπροστά είναι 2 ή πηγαίνεις να σε εξυπηρετήσει κάποιος ξανά και ξανά και σε αγνοεί.

«Δεν μπορεί κάποιος επειδή είναι υπουργός να γλιτώνει επειδή το κόμμα του έχει πλειοψηφία στη Βουλή»

«Το άρθρο 86, που ήδη το έχουμε αλλάξει, εμφανώς να έχουμε ίδια απάλειψη όλοι, πολιτικοί και μη πολιτικοί, καταργώντας την πρεσβευτική διορία και τώρα θέλουμε να μην είναι αποτέλεσμα κομματικών συσχετισμών ή παραπομπή ενός υπουργού ή υφυπουργού», σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και συνέχισε:

«Όλες οι χώρες έχουν ένα φίλτρο, αλλά το φίλτρο αυτό θεωρούμε ότι δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα συσχετισμών της Βουλής. Παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ένα σώμα δικαστών, ανώτατων δικαστών, το οποίο να παίρνει μια μήνυση κατά υπουργού ή υφυπουργού και να αξιολογεί αν πρέπει να προχωρήσει στο δικαστικό συμβούλιο ή όχι. Είναι ένα μικτό σώμα που έχουν άλλες χώρες με πλειοψηφία όμως των δικαστών και όχι των βουλευτών. Τι θέλω να πω; Γιατί νομίζω είναι μια πολύ σοβαρή κουβέντα που θα κορυφωθεί στη συνταγματική αναθεώρηση. Το είδαμε και στην περίπτωση Τριαντόπουλου. Το είδαμε, το βλέπουμε τώρα και στην περίπτωση των προτάσεων των κομμάτων και επίκειται και η δική μας πρόταση. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ αλόγημα και δημιουργεί μια μεγάλη αβεβαιότητα στον κόσμο. Δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Το αν θα παραπεμφθεί ή όχι ένας υπουργός – υφυπουργός, ένας διατελέσας τέλος πάντων υπουργός ή υφυπουργός να είναι αποτέλεσμα των κομματικών συσχετισμών. Αν εμφανώς έχεις 155 έδρες, αν ο άλλος έχει 30 έδρες, 40 έδρες. Άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε το φίλτρο. Σε καμία χώρα της Ευρώπης αυτό δεν γίνεται απευθείας. Και διατί δεν γίνεται απευθείας; Γιατί αν για οποιαδήποτε μήνυση οι υπουργοί έτρεχαν στα δικαστήρια που μπορεί να είναι και κάποιες μηνύσεις εκδικητικές, τότε δεν θα έκαναν άλλη δουλειά. Από την άλλη όμως δεν μπορεί να έχουμε πολίτες 2 ταχυτήτων. Δεν μπορεί κάποιος επειδή είναι υπουργός να γλιτώνει επειδή το κόμμα του έχει πλειοψηφία στη Βουλή. Γι αυτό και ακολουθήσαμε αυτή την οδό».