Οι ανήλικοι δεν είναι εξωγήινοι

Μια εφαρμογή όμως δεν είναι προφανώς αρκετή να λύσει ένα κοινωνικό πρόβλημα. Τα παιδιά μεγαλώνουν σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα, μεγαλώνουν σε έναν κόσμο που δεν έχουν διαμορφώσει τα ίδια, αλλά οι γονείς, οι δάσκαλοι τους, οι πολιτικοί που ψηφίζουν οι γονείς τους.

Η βία που γίνεται όλο και πιο έντονη σε όλο και μικρότερες ηλικίες δεν παρουσιάστηκε ξαφνικά διατί τα παιδιά ήταν περισσότερες ώρες στα κοινωνικά media. Δεν είναι αυτά που κανονικοποίησαν τη βία, δεν είναι ένας 13χρονος ή ένας 14χρονος που δημιουργεί το «κακό» είναι κατά κανόνα αυτός που το μιμείται. Τα κοινωνικά media είναι σίγουρα ένας παράγοντας που βάζει λάδι στη φωτιά της βιαιότητας, αλλά είναι το λάδι δεν είναι η φωτιά. Κανένα παιδί δεν γίνεται βίαιο, δεν παρουσιάζει αντικοινωνική συμπεριφορά, όταν αισθάνεται ασφάλεια, όταν αισθάνεται ότι το αγαπούν κα το προσέχουν, όταν θεωρεί ότι μπορεί να ονειρεύεται διατί στην ηλικία του όλος ο πλανήτης θα έπρεπε να είναι δικός του.

Τα παιδιά δεν είναι κάποιοι εξωγήινοι που έφτασαν στον ήσυχό μας τόπο και τον αναστάτωσαν. Είναι αυτά που αποτυπώνουν με τον πιο έντονο και τον πιο οδυνηρό τρόπο τα αδιέξοδα της κοινωνίας που έχουμε φτιάξει και των προτύπων μέσα στα οποία τα έχουμε εγκλωβίσει. Καλές οι εφαρμογές, αλλά αν θέλουμε πραγματικές και ριζικές λύσεις ας ξεκινήσουμε φτιάχνοντας κοινωνίες λιγότερο ανταγωνιστικές, χωρίς την κατανάλωση ως βασική αξία. Τολμάμε άραγε;