Πατσαβούρα είσαι και φαίνεσαι!

Στην Κίνα, ακόμα και σήμερα, όταν βλέπεις ένα σκαλί στην εξώπορτα, σημαίνει πως τα χρήματα τα έχει ο άνδρας του σπιτιού. Αν υπάρχουν δύο σκαλιά, σημαίνει ότι τα έχει η γυναίκα. Οπότε αναλόγως γίνονται και τα προξενιά. Τι γίνεται, όμως, όταν τα σκαλιά είναι περισσότερα, πολύ περισσότερα; Τότε, Νινέττα μου, τότε μιλάμε για την πιο πολύφερνη νύφη: την εξουσία. Τότε μιλάμε για το προεδρικό μέγαρο ή για μία άλλη μορφή εξουσίας, εξίσου (αν όχι περισσότερο) προσοδοφόρα και σίγουρα πολύ περισσότερο εγκληματική: μία Εκκλησία. Χριστιανική.

Ας πούμε μία ιστορία (που μας θύμισε ο θεατρικός συγγραφέας Θανάσης Τριαρίδης στο υπέροχο έργο του «Football» που παίζεται στο θέατρο Olvio): πριν από 505 χρόνια ακριβώς, ένας Ισπανός ευγενής αποφάσισε πως θα κατακτήσει την καλύτερη «νύφη» του κόσμου. Ηταν λευκός, Ευρωπαίος, ψιλοπλούσιος και χοντροτυχοδιώκτης. Μα, πάνω απ' όλα, ήταν Χριστιανός: ο Ερνάν Κορτές πήγαινε, στην κυριολεξία, με τον σταυρό στο χέρι. Με αυτόν και μόλις 500 στρατιώτες, 16 άλογα, περίπου 14 μικρά κανόνια και 13 πολεμικά πλοιάρια, κατόρθωσε να εξολοθρεύσει περισσότερους από 20 εκατομμύρια Αζτέκους: το 90% του πληθυσμού του αρχαίου Μεξικού χάθηκε μέσα σε έναν αιώνα από την άφιξη του Κορτές στα εδάφη των Αζτέκων.

Πώς το έκανε αυτό; Πολύ απλά, χρησιμοποιώντας το πολυτιμότερο «όπλο» που είχε στη φαρέτρα του: τον δυτικό πολιτισμό του. Πάντα σε συνδυασμό, φυσικά, με την ανωτερότητα του χριστιανικού του φρονήματος. Βαθιά καθολικός ο Κορτές, σταυρό φορούσε, σταυρούς ύψωνε πάνω από τα χιλιάδες ξεκοιλιασμένα και βιασμένα πτώματα των Ατζέκων, τον Θεό και την Παναγιά επικαλούνταν για να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Εβλεπε εαυτόν ως εκπολιτιστή και εκχριστιανιστή των «ειδωλολατρών» ιθαγενών. Μα τι πιο πολιτισμένο από το να σφάζεις μαζικά αμάχους, να σπέρνεις την αρρώστια και την πείνα, να καταστρέφεις τα πάντα, για να δημιουργήσεις το τίποτα. Αλλά ένα τίποτα που να σου ανήκει ολωσδιόλου.

«Η εικόνα των μανάδων να σφίγγουν στην αγκαλιά τους τα άψυχα κορμιά των παιδιών τους, να τους μιλούν, να τα χαϊδεύουν, να τους ζητούν συγχώρεση... είναι ανυπόφορη! Πώς θα μπορούσε κανείς να...». Ο ίδιος δεν μπόρεσε να συνεχίσει -ξέσπασε σε κλάματα. Ηταν ο Παλαιστίνιος πρεσβευτής στον ΟΗΕ, Ριγιάντ Μανσούρ, που δεν άντεξε την ίδια του την αφήγηση, μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του οργανισμού, που κανείς δεν λαμβάνει υπόψη. Κανείς από τους «γαμπρούς της εξουσίας». Γιατί το Ισραήλ όχι μόνο δεν επιτρέπει την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, όπου δολοφονεί με κάθε μέσο, αλλά φέρει και τη σύμφωνη γνώμη και της διεθνούς κοινότητας γι' αυτό το έγκλημα, της ελληνικής κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένης.

Η οποία έχει συμμάχους παντού: «Μπορούν να μαζευτούν και να πουν τη γνώμη τους για το πόσο το Ισραήλ κατά την άποψή τους δολοφονεί ανθρώπους. Οχι κάνοντας άλλη μία παράσταση μιζέριας. Είναι οι ίδιοι, ο οποίοι πριν από μία εβδομάδα φώναζαν για το παπούτσι της Adidas πάνω από την Ακρόπολη. Στην ίδια Ακρόπολη που τώρα απλωσαν μια πατσαβούρα», είπε προχθές ο Πορτοσάλτε, αναφερόμενος στην κίνηση ακτιβιστών να κρεμάσουν μία τεράστια παλαιστινιακή σημαία πάνω στον Ιερό Βράχο. «Κατά την άποψή τους» δολοφονεί το Ισραήλ, έτσι κύριε αυτέ μου; Πατσαβούρα η παλαιστινιακή σημαία, έτσι κύριε απαυτέ μου;

Προχθές ανακοινώθηκε από την υπέροχη βιβλιοπώλισσα Μαρία Παπαγεωργίου πως το «Επί Λέξει», εξαιρετικό βιβλιοπωλείο στην οδό Ακαδημίας, κλείνει. Εξαιτίας του υπερδιπλασιασμού του ενοικίου -άλλη μία πράξη πολιτισμού του χριστιανικού καπιταλισμού τους. Αυτού που κλείνει τα βιβλιοπωλεία και τα σινεμά και πατσαβουριάζει την αλήθεια των εγκλημάτων τους.

Και ο λαός; Τι λέει ο λαός; Μα τι άλλο να πει εκτός από το: Να ζήσει η νύφη και ο γαμπρός!