Πέγκυ Ζήνα σε Αίθρα Λυκουρέζου: Μόνο η Ζωή γνώριζε ότι ήταν βέρα, πώς εγώ να μην το θεωρήσω αυτό ευλογημένο;

Η Αίθρα Λυκουρέζου φιλοξένησε την Πέγκυ Ζήνα στην εκπομπή της στο youtube και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη Ζωή Λάσκαρη, καθώς ήταν ένας άνθρωπος που καθόρισε τις εξελίξεις στην προσωπική της ζωή, γιατί γνώριζε τον σύντροφό της Γιώργο Λύρα.

Αρχικά η Πέγκυ Ζήνα μίλησε για τη γνωριμία της με τον Γιώργο Λύρα: «Είναι μια πολύ αγνή αγάπη και εμπεριέχει και την ασφάλεια -που μάλλον και ο Γιώργος είχε ανάγκη να δώσει – σαν να είμαι μικρή του αδερφή, σαν να είμαι όλα, στην πορεία αισθάνθηκα και μάνα του αρκετές φορές. Μου έδειξε τόση τρυφερότητα. Πρώτα από όλα στην αρχή η σχέση μας δεν ήταν ολοκληρωμένη και αυτό για έναν άντρα της ηλικίας του Γιώργου ήταν ότι ήθελε να με προσέξει σαν μπιμπελό και να γίνουν όλα τη στιγμή που θέλω εγώ».

Και πρόσθεσε: «Του είπε η Ζωή (Λάσκαρη) ‘Πήγαινε, πάρε δυο δαχτυλιδάκια’ και μία από τις βόλτες μας, ήταν στον πατέρα Κωνσταντίνο, τον πνευματικό της, αυτόν των Άγιο άνθρωπο, στο εκκλησάκι στη Γλυφάδα. Πήγαμε εκεί και λέει “Πριν περάσει ο καιρός, λατρείες μου, θα πάμε να ευλογήσει αυτή την αγάπη σας ο Πάτερ Κωνσταντίνος. Όταν περάσει ο καιρός, πηγαίνετε να τα κάνετε και επίσημα, όπως θα θέλετε εσείς. Αλλά αυτές τις πρώτες βερούλες. Μάλιστα, ήταν ασημένιες με καρφιά επάνω, για να φαίνεται ότι φοράμε ένα δαχτυλίδι που να είναι ίδιο και να μην πάει σε κανενός το μυαλό ότι ήταν βέρα. Μόνο η Ζωή γνώριζε ότι ήταν βέρα και μόνο η Ζωή είχε φροντίσει να διαβαστούν αυτές οι βέρες. Πώς εγώ να μην το θεωρήσω αυτό ευλογημένο από τη ζωή 30 χρόνια μετά;» είπε η Πέγκυ Ζήνα.

Στη συνέχεια η Πέγκυ Ζήνα εξομολογήθηκε: «Επειδή, Μαρία Ελένη μου, είσαι και εσύ κομμάτι της, δεν μπορώ να μην νιώθω με σένα την ίδια στοργή. Ήσουν κομμάτι του εαυτού της, το σπλάχνο της, οπότε σου εξηγώ γιατί νιώθουμε και εγώ και ο Γιώργος αυτή την αγάπη -από μακριά γιατί δεν κάνουμε συνέχεια παρέα- και να προστατευτικό αίσθημα».

Με την Αίθρα Λυκουρέζου να της απαντά: «Συγκινούμαι λίγο με αυτά, γιατί εντάξει, δεν κάθομαι και την έχω στο μυαλό μου και πλέον δεν έχω τα ζόρια που είχα τα πρώτα χρόνια, αλλά χτυπάς λίγο φλέβα με όλα αυτά. Πραγματικά, ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι που τη γνωρίζαμε πραγματικά πόσο δινόταν, πέρα από την οικογένεια σε άλλους ανθρώπους, όταν το ένιωθε. Γιατί αν δεν είναι το ένιωθε, μπορεί να σε ‘τελείωνε’ σε δευτερόλεπτα».