Πρόταση ΚΚΕ...

Είναι γνωστή η εθελοδουλία τούτης της κυβέρνησης των μασκαράδων, δύο μάλιστα στελέχη της πήγαν στην ισραηλινή πρεσβεία και χάρηκαν με την υποδοχή που τους έκαναν: ο θλιβερός Αδωνις και ο θλιβερότερος Λοβέρδος και, επιπροσθέτως, ω της θλίψης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπιος [πού να περίμεναν τέτοια «μεγαλεία» στη ζωούλα τους]. Απορία εντούτοις προκαλεί, ακόμη, η αποδοχή που απολαμβάνουν στις δημοσκοπήσεις. Το ενδιαφέρον όμως εδώ είναι αυτή η πρωτοβουλία του γενικού γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος· θα έχει συνέχεια ή θα καταγραφεί στις πολιτικές δέλτους σαν μια συγκυρία; Ετσι κι αλλιώς περισσότερη πολιτική γεννάνε οι συγκυρίες παρά τα μακροπρόθεσμα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων. Δεν λείπουν εκείνοι που στέκονται εφεκτικοί απέναντι σε τούτη την πρόταση, μάλλον επικριτικοί. Γιατί μόνο τώρα; Γιατί δεν ελήφθη ίδια πρωτοβουλία στο μέγα θέμα του εγκλήματος των Τεμπών και στη χωρίς αναστολές δίωξη του ανεύθυνου και εγκληματικά ανεπαρκούς υπουργού Κώστα Αχ. Καραμανλή καθώς και του ίδιου του πρωθυπουργού;

Τα αντιπαρέρχεται αυτά ένας απογοητευμένος από τη γενική πολιτική κατάσταση της χώρας και εμμένει [και ελπίζει] στην πρωτοβουλία του Κουτσούμπα να συνενωθεί η προοδευτική -ας αποδεχτούμε τον όρο- αντιπολίτευση. Είναι μια χαραμάδα φωτός, ελπίδας, ακόμη και για τους πιο απαισιόδοξους. Να απαλλαγεί η ελληνική κοινωνία από τα χαμερπή όντα της νέας αυτής Δεξιάς, που φαίνεται να μην έχει σπονδυλική στήλη, εκείνο δηλαδή που κρατάει ό ρ θ ι ο το όντο άνθρωπος. Δεν χρειάζεται να φείδεται κανείς αρνητικών επιθετικών προσδιορισμών όταν αναφέρεται σε πρόσωπα αυτής της κυβέρνησης -ας πάει για λίγο πίσω και η αστική αλλά και η εργατική ευγένεια, δεν θα χάσει η Βενετιά βελόνι, ούτε θα μας λείψει από το μέτρο ο καθωσπρεπισμός και η άναλη επιδερμικότητα της τάχα μου ελίτ της χώρας.

Λαϊκιστές του χειρίστου είδους οι περισσότεροι της κυβέρνησης, τριγυρνάνε στα κανάλια και εκστομίζουν πομφόλυγες, δημοκρατικές τάχα, αλλά που είναι σκονισμένες με αφόρητη υποκρισία και ιδιοτέλεια. Ας τους ξαναδούν οι ψηφοφόροι τους και ας αποφασίσουν αν ακόμη παραμένουν άνθρωποι ή εάν έχουν αποφασίσει ότι αυτός είναι ο ιδεόκοσμός τους, αλλά και ο ψυχισμός τους. Ευπρόσδεκτες κι άλλες τέτοιες προτάσεις σαν αυτή του Κουτσούμπα. Οχι;