Ραούλ Πεκ: Το νέο ντοκιμαντέρ «Orwell: 2 + 2 = 5» στις Κάννες

Το ντοκιμαντέρ αντλεί υλικό από αδημοσίευτα χειρόγραφα και επιστολές του Τζορτζ Όργουελ, ο οποίος πέθανε το 1950 σε ηλικία 46 ετών.

«Είναι μεγάλη σκέψη όταν έχεις πρόσβαση σε όλο το έργο ενός συγγραφέα» είπε ο Πεκ στο Deadline στις Κάννες. «Ειδικά ο Όργουελ, ο οποίος όχι μόνο υπήρξε προφητικός, αλλά έθεσε και τα θεμέλια για πολλές αναλύσεις που μπορείτε να δείτε σήμερα στον Τύπο και μέσω των μελετητών» συμπλήρωσε.

«Ο Όργουελ αποδομεί αυτή τη διαδικασία»

«Στο «1984», ο Όργουελ έδειξε πώς τα απολυταρχικά κράτη αναγκάζουν τους πολίτες τους να αποδέχονται αυτά που γνωρίζουν ότι είναι ψευδή. Αυτό προσπαθούν να κάνουν, δυστυχώς, σήμερα οι πολιτικοί» δήλωσε ο σκηνοθέτης και ντοκιμαντερίστας.

«Είναι σαν να αντιστρέφουν τα πράγματα και να σε κάνουν να πιστέψεις αυτό που θέλουν εκείνοι...τότε βρίσκεσαι σε σύγχυση και μπερδεύεσαι από τον τρόμο, τον εκφοβισμό και την προσβολή στον νόμο και σε όλα τα σταθερά πράγματα που πίστευες ότι είχες περίγυρα σου. Και αυτό είναι πολύ εύκολο. Ο Όργουελ αποδομεί αυτή τη διαδικασία» ανέφερε.

Ο Πεκ βλέπει παραδείγματα αυτής της κατάστασης σε όλο τον κόσμο σήμερα - στη Ρωσία του Πούτιν, στην Ινδία του Μόντι και στην Αμερική του Τραμπ.

«Δεν είναι παιχνίδι»

«Υπήρχε αγάπη παντού» είπε ο Πεκ αναφερόμενος τους πρόσφατους χαρακτηρισμούς του Τραμπ για την εισβολή στο Καπιτώλιο της 6ης Ιανουαρίου 2021. «Και μετά βλέπεις αυτές τις βίαιες εικόνες, εικόνες με αστυνομικούς που ποδοπατήθηκαν, ανθρώπους που νοσηλεύτηκαν μετά από αυτό, που έπαθαν νευρικό κλονισμό, είχαν κατάθλιψη... Κάποια στιγμή πρέπει να αναγνωρίσεις το ανθρώπινο κόστος. Δεν είναι παιχνίδι» συνέχισε o υποψήφιος για Όσκαρ ντοκιμαντερίστας από την Αϊτή.

Και προσθέτει: «Η Δημοκρατία δεν είναι κάτι που αποκτάς μια για πάντα. Είναι κάτι για το οποίο αγωνίζεσαι κάθε μέρα. Και προερχόμενοι από μια χώρα που είχε πολυάριθμες δικτατορίες, γνωρίζουμε τα σημάδια, τα αναγνωρίζουμε πολύ νωρίς...και όταν μεγαλώνεις ακούγοντας τους γονείς σου να ψιθυρίζουν όταν μιλούν για ορισμένα θέματα [όπως η ελευθερία του λόγου], ακόμα και ως παιδί, βλέπεις ότι υπάρχει κάτι αλόγημα εκεί. Και αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Αμερική. Υπάρχει αυτός ο τρόμος που κανείς δεν μπορεί να εκφράσει».