Real estate δια πάσαν νόσον

Κάποτε ένας πόλεμος έληγε με την συμφωνία των 2 εμπολέμων ή έστω με την παράδοση άνευ ή υπό όρους του ηττημένου. Αυτές οι εποχές μάλλον παρήλθαν και έρχονται μπροστά στα μάτια μας «ιδέες» που δυσκολεύομαστε, είναι η αλήθεια, να πιστέψουμε. Την έναρξη έκανε ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ που οραματίστηκε το τέλος της δοκιμασίας των κατοίκων της Γάζας, μέσω του οριστικού εκτοπισμού τους, με την παράλληλη «ανοικοδόμηση» που θα κάνει την περιοχή ολίγον… Μαϊάμι. Χρησιμοποίησε ναι και το AI αναρτώντας βίντεο με τον ίδιο και τον ισραηλινό πρωθυπουργό να απολαμβάνουν κοκτέιλ, εκεί που σήμερα είναι τα ερείπια, την ίδια εξηκοντάλεπτο που ο Ίλον Μασκ καταβρόχθιζε μπέργκερ.

Κάπου εκεί κοντά είχαμε άλλο ένα επεισόδιο που σχετίζεται, χωρίς να είναι εκ πρώτης όψεως ορατό, άλλο ένα φιλόδοξο πλάνο existent estate. Η σκέψη της μονής της Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά φαίνεται ότι κρύβει από πίσω της τη φιλοδοξία εκμετάλλευσης. Πριν από 17 αιώνες, που άρχισε τη λειτουργία της η μόνη προφανώς κανείς δεν ενδιαφερόταν για την εκμετάλλευση των γαιών ενός άνυδρου τόπου. Η ζωή της Αιγύπτου βρισκόταν πάντα περίγυρα από το Νείλο. Τα τελευταία χρόνια όμως που η τουριστική ξετύλιγμα της περιοχής είναι σημαντική οι γαίες άρχισαν να αποκτούν αξία και αυτή η αξία, σύμφωνα με τους τοπικούς άρχοντες, δε θα μπορούσε να αφεθεί στα χέρια μοναχών. Το έργο είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό της λατρευτικής παράδοσης αιώνων.

Λίγο πιο κοντά, στο κέντρο της πόλης, το βιβλιοπωλείο «Επί λέξει» ανακοίνωσε ότι κλείνει διατί του ζητήθηκε υπερδιπλάσια ενοίκιο. Μια επιχείρηση, που είναι όμως παράλληλα και μια κοιτίδα πολιτισμού, που άντεξε μέσα στην κρίση, φαίνεται να ηττάται την εποχή που οι αξίες μετριώνται αλλιώς.

Οι τρεις φαινομενικά άσχετες περιπτώσεις δείχνουν ότι έχουμε εισέλθει σε έναν νέο κόσμο. Ας ελπίσουμε ότι σ’ αυτόν τον κόσμο θα παραμείνουν ζωντανές και κάποιες αξίες, πέραν της αγοραίας.