Από τότε πέρασαν μήνες, ο αμερικανός πρόεδρος δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μια στασιμότητα, που σημαίνει ότι ο πόλεμος παρέμενε ενεργός με τον τρόπο που τον ξέραμε. Λίγες μονομερείς αποφάσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν για κατάπαυση του πυρός ορισμένων ημερών ήταν ο μικρές παύσεις που οδηγούσαν και πάλι στα όπλα.
Όλα αυτά ως που ήρθε η μέρα που ο Πούτιν κάνοντας τη ρελάνς στις προτάσεις και στις πιέσεις, κάλεσε σε διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη. Και μπορεί να κάλεσε ο ίδιος, αλλά όσο πλησίαζε η μέρα τόσο πιο σαφές έκανε το ότι ο όμοιος δεν θα πάει. Ο Ζελένσκι από την άλλη δήλωσε πρόθυμος να παραστεί, αλλά ήθελε η συνάντηση να γίνει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Ο Ντόναλντ Τραμπ από την άλλη μιας και βρέθηκε στην περιοχή «για δουλειές», οι οποίες ναι του πήγαν πολύ καλά, δήλωσε πρόθυμος να παραστεί, μήπως και φέρει τον Πούτιν στο τραπέζι.
Τότε άρχισε αυτό που στην καθομιλουμένη συζητιέται «κολοκυθιά» και επισήμως συζητιέται «έντονο διπλωματικό παρασκήνιο». Οι 2 αντιμαχόμενοι παράλληλα άρχισαν να «στολίζουν» ο ένας τον άλλο με χαρακτηρισμούς, όπως συνηθίζουν από την έναρξη του πολέμου, η εκπροσώπηση υποβαθμίστηκε ακόμα περισσότερο καθώς οι Ρώσοι δεν έστελναν ούτε τον Λαβρόφ και καθώς διαφαινόταν η πιθανότητα να γίνουν οι συζητήσεις με τους θυρωρούς των πρεσβειών, η συνάντηση μόνο αναβλήθηκε. Στο τέλος της ημέρας και ο Ζελένσκι που βρέθηκε στην Τουρκία αποχώρησε και έτσι το κρίσιμο ραντεβού, που δεν είμαστε βέβαιοι καν μεταξύ ποιων θα είναι, μετατέθηκε κατά ένα 24ωρο.
Λίγοι είναι οι αισιόδοξοι για αυτήν την συνάντηση, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ναι μεν είναι εφικτή μια πρώτη επαφή, αλλά μάλλον ναυαγεί το σενάριο της συνάντησης μεταξύ ηγετών.