« … τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι»

Δανείστηκα για τίτλο τον στίχο του Διονύσιου Σολωμού
από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», που είχε γραφτεί για ό,τι συνέβη πριν από 199 χρόνια στο Μεσολόγγι, γιατί αυτός και όλο το «ατέλειωτο» εμβληματικό και μνημειώδες ποίημα του εθνικού μας ποιητή μπορεί να περιγράψει με τον πιο ευσύνοπτο και συνάμα δραματικό, όπως η πραγματικότητα, τρόπο, γι’ αυτό που συμβαίνει σ’ αυτή τη μικρή γωνιά της Γης που λέγεται Γάζα και για τη γενοκτονία που υφίσταται ο Παλαιστινιακός Λαός. Ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από ένα κράτος που γίνεται δολοφόνος στα χέρια της αδίστακτης ηγεσίας του και με τις ηγεσίες των πολιτισμένων δυτικών κρατών να περιορίζονται στην καλύτερη περίπτωση σε ευχολόγια και εκκλήσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αντιμετώπιση της «πειρατικής πράξης» εκ μέρους του κράτους του Ισραήλ που έστειλε κομάντος να καταλάβουν το σκάφος «Madleen», το οποίο σε μια υψηλού συμβολισμού κίνηση κατευθυνόταν προς τη Γάζα για να «σπάσει» με ειρηνικό τρόπο τον αποκλεισμό από γη, αέρα και θάλασσα και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια. Και σε αυτή την παραβίαση του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ, οι δυτικές κυβερνήσεις αρκέστηκαν είτε σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις είτε σε αναιμικές απαιτήσεις επαναπατρισμού των ομοεθνών ακτιβιστών τους, ενώ η μεγάλη μας ευρωπαϊκή οικογένεια και το Ευρωκοινοβούλιο δεν συγκινήθηκαν στο άκουσμα της είδησης ότι μια Γαλλίδα ευρωβουλευτής συνελήφθη από τους ισραηλινούς κομάντος σε διεθνή ύδατα! Τη στάση της διεθνούς κοινότητας απέναντι τόσο στην «πειρατεία» του «Madleen» όσο και στη γενοκτονία στη Γάζα την περιγράφει εύστοχα άρθρο στον «αριστερό» κατά Μητσοτάκη Γκάρντιαν με τίτλο «Συγκρίνοντας το θάρρος της αποστολής βοήθειας της Γκρέτα Τούνμπεργκ με την απραξία και τη συνενοχή των δυτικών κυβερνήσεων».

Γιατί ο ιστορικός και ο αναγνώστης της ιστορίας του μέλλοντος θα προβεί σε διαπιστώσεις σαν αυτές που κάνουμε εμείς σήμερα διαβάζοντας την ένδοξη και τραγική ιστορία του αποκλεισμού του Μεσολογγίου, όπου οι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» εξαθλιωμένοι από την πείνα και τις αρρώστιες αντιστέκονταν, καταφεύγοντας εν τέλει απελπισμένοι, αλλά περήφανοι, στην ηρωική τους έξοδο. Και μαζί τους, τη στιγμή που οι μεγάλοι των εθνών τους είχαν αφήσει στην τύχη τους, αυτοί οι λίγοι αιθεροβάμονες φιλέλληνες «ακτιβιστές» της εποχής, όπως οι επιβαίνοντες στο «Madleen», μάρτυρες και συμμέτοχοι της τραγωδίας. Η ειρωνεία όμως είναι ότι αντί η ιστορία να μας διδάσκει, εμείς οι «πολιτισμένοι» του Δυτικού πολιτισμού συνεχίζουμε να κάνουμε τα ίδια «λάθη», επιτρέποντας τη συνέχιση του αφανισμού ενός λαού, του Παλαιστινιακού, θέση την οποία θα εκφράσει, σύμφωνα με δημοσιεύματα, σώμα ειδικών των Ηνωμένων Εθνών σε έκθεση που θα καταθέσει τις επόμενες ημέρες.

Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί όλη αυτή η συντονισμένη εκστρατεία του Ισραήλ του Νετανιάχου, όταν κάθε μέρα σκοτώνονται και τραυματίζονται άμαχοι, όπως πρόσφατα οι δεκάδες νεκροί και οι εκατοντάδες τραυματίες συνάνθρωποί μας που περίμεναν να εισέλθουν σε κέντρο διανομής τροφίμων. Οι νεκροί Παλαιστίνιοι ξεπερνούν τους 50.000, ενώ πάνω από 100.000 έχουν τραυματιστεί. Τι άλλο πρέπει να γίνει, λοιπόν, για να ληφθούν από τις δυτικές κυβερνήσεις ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την κατάπαυση των επιχειρήσεων του ισραηλινού στρατού, την απομόνωση Νετανιάχου, την επιστροφή των ισραηλινών ομήρων και την έναρξη διαπραγματεύσεων για την ειρηνική συμβίωση στην περιοχή με την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από το κράτος του Ισραήλ και απ’ όλους;

Εκτός κι αν θέλουμε, στο όνομα της στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ του Νετανιάχου, που έχει πλέον «βάλει φωτιά» σε όλη στη Μέση Ανατολή, όπως την επικαλείται και ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, να «στραγγαλίσουμε» τους Παλαιστινίους για να τους διώξουμε ηρωικά και πένθιμα από το δικό τους «αλωνάκι», τη Γάζα. Να θυμόμαστε όμως ότι η ιστορία θα είναι και μαζί μας αμείλικτη…

*Βουλευτής Αχαΐας – Τομεάρχης Υγείας