Ταξίδι στα ελληνόφωνα χωριά του Σαλέντο

Ήχοι που ταξιδεύουν στον χρόνο και διαχέονται σε όλη την Μεσόγειο, ξεχύνονται μέσα από τις φωνές και τα λαγούτα των απογόνων εκείνων των Ελλήνων που διατηρούν την μνήμη της καταγωγής τους σε έναν κόσμο που ξεχνά και χάνεται.

Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Κώστας Γαζούλης, εκπλήσσει ευχάριστα με την παρουσίαση της ξεχωριστής εκδήλωσης με μουσική και παραμύθια από Ελληνόφωνα χωριά του  Σαλέντο.  

Στις 19.00 το βράδυ με πρωτοβουλία της βιβλιοθήκης της Καλαμάτας γίνεται μια προσπάθεια για να διατηρηθεί μια γλώσσα η οποία δυστυχώς πεθαίνει όπως αναφέρει ο Mattia Manco Μουσικός, καθηγητής “γκρίκο”.

«Ένα χειμωνιάτικο κρύο βράδυ ένας μικρός στο Σαλέρνο άκουγε τραγούδια από την γιαγιά του». Κάπως έτσι ξεκινά το παραμύθι που μπορεί να είναι η ιστορία κάθε κατοίκου στον ελληνόφωνο ιταλικό νότο.

Τα “Γκρίκο”, μια ιδιαιτερότητα της ντοπιολαλιάς έχουν σταματήσει να είναι γλώσσα επικοινωνίας και μόνο με τους μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να τα μιλήσει κάποιος.

Ο Νίκος Κουρής, Ταμίας Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καλαμάτας ανοίγει τις πόρτες του Δημοτικού Πνευματικού Κέντρου και καλεί τον κόσμο προκειμένου να μάθει για τον αγώνα που δίνουν οι κάτοικοι της Κάτω Ιταλίας για να διατηρήσουν την γλώσσα, την μνήμη, τον πολιτισμό τους που σβήνει από την επέλαση της εγκατάληψης.

Τα σχόλια και οι μεγαλοστομίες είναι δωρεάν. Εν τοις πράγμασι ποιες πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί για να στηριχθεί ο εναπομείνας πληθυσμός στα χωριά της Magna Graecie και να διατηρηθεί μια γλώσσα που επιβίωσε επί χιλιετίες σε πείσμα εισβολέων και κατακτητών από τον σκανδιναβικό βορρά έως τον αραβικό νότο; Οι ειλικρινείς προσπάθειες που καταβάλλονται από το ιταλικό κράτος δεν αρκούν.

Ίσως μια συστηματική προσπάθεια ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας, που δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο παρά η διοργάνωση ταξιδιών από όλη την Ελλάδα, ενδεχομένως όλο τον χρόνο εκτός των χειμερινών μηνών. Θα δώσει το κίνητρο να ανακατασκευαστούν σπίτια, χωριά για φιλοξενία, να ανοίξουν καταστήματα εστίασης και να αναζωογονηθεί η τοπική κοινωνία. Η δημιουργία ενός τουριστικού προορισμού εκτός συνόρων, αλλά τόσο αδελφικά οικείου. Άλλωστε, η φυγή των νέων της Μεγάλης Ελλάδος προς τις μεγάλες πόλεις για εξεύρεση εργασίας είναι ο λόγος που σβήνει η ζωή μαζί με τους μεγαλύτερους.

Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής σε αυτούς που συντηρούν τα ίχνη των αρχαίων δρόμων, επάνω στα οποία βάδισαν οι μεταγενέστεροι. Η πλέον γνωστή μετακίνηση πληθυσμού από τις ελληνικές πόλεις προς την Ιταλία και δη τον νότο χρονολογούνται από τον 8^ο π.Χ. αιώνα. Δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν οι προγενέστερες σχέσεις ανάμεσα στις δυο περιοχές που χωρίζονται από την Αδριατική. Ποτέ η θάλασσα δεν ήταν σύνορο για τους Έλληνες, αλλά διέξοδος. Το ίδιο έπραξαν μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και η Πελοπόννησος ήταν το εφαλτήριο της νέας μετεγκατάστασης. Ελληνικές παροικίες αναδημιουργήθηκαν και μεγάλες οικογένειες εγκαταστάθηκαν στην Ιταλική χερσόνησο, ενώ κάποιοι εξ αυτών φαίνεται πως ταξίδεψαν έως την Κορσική, όπου τα ονόματα στα έγγραφα των ληξιαρχείων μαρτυρούσαν την ελληνική καταγωγή μεγάλων ανδρών του παρελθόντος.

Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος