Στον πυρήνα της, η κυκλική οικονομία της μεταλλουργίας αντιπροσωπεύει μια πρόσβαση στον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διαχείριση των μετάλλων, η οποία μετατοπίζεται από το γραμμικό μοντέλο «πάρε-φτιάξε-πέταξε» σε ένα σύστημα κλειστού κύκλου.
Με την «κυκλική μεταλλουργία», μια μορφή ανακύκλωσης δηλαδή, μπορεί να δημιουργηθεί ένα νέο απόθεμα μετάλλων αξίας άνω των 10 δισ. δολαρίων διεθνώς, σύμφωνα με τον Δημήτρη Στεφανίδη, Chief Executive Director για τον κλάδο των μετάλλων στην METLEN.
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, η κυκλική οικονομία της μεταλλουργίας βασίζεται στην έναρξη της διατήρησης των μεταλλικών πόρων σε μεταχείριση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, της εξαγωγής της μέγιστης δυνατής αξίας από αυτούς και, στη συνέχεια, της ανάκτησης και της αναγέννησης προϊόντων και υλικών στο τέλος κάθε κύκλου ζωής.
Στο περιορισμοί της τοποθέτησης του στην CMD της εταιρείας την προηγούμενη εβδομάδα ο κ. Στεφανίδης μίλησε για την ελληνική πατέντα της METLEN, η οποία ήδη προγραμματίζει τη δημιουργία 2 εργοστασίων παραγωγής κρίσιμων μετάλλων από βιομηχανικά απόβλητα, στο περιορισμοί επένδυσης ύψους 500 εκατ. ευρώ.
Όπως εξήγησε, ήδη μέσω της μεθόδου αυτής παράγεται χαλκός και ψευδάργυρος, ενώ θα ακολουθήσουν νικέλιο, κοβάλτιο, μαγγάνιο και πυρίτιο, σε Σίνδο και Ρουμανία.
«Game changer» για την αγορά
Αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη διαδικασία να ξεχωρίζει είναι πως επιτρέπει ποσοστό ανάκτησης περί το 98% και καθαρές μηδενικές εκπομπές, ενώ εξουδετερώνει τα άχρηστα μέταλλα.
Παράλληλα, πρόκειται για ένα μοντέλο λειτουργίας με σχετικά χαμηλό αξία παραγωγής, καθώς δεν απαιτείται εκσκαφή ή ηλεκτρόλυση.
Η διαδικασία αυτή θα βοηθήσει στην παραγωγή μιας σειράς κρίσιμων πρώτων υλών (που περιλαμβάνονται στη λίστα CRM της ΕΕ) και βασικά μέταλλα, μειώνοντας την εξάρτηση από την παραδοσιακή εξόρυξη.
Αυτή τη στιγμή η «κυκλική μεταλλουργία» της METLEN είναι μια πλήρως κατοχυρωμένη τεχνολογία ανάκτησης μετάλλων, με στόχο την παραγωγή νέων οξειδίων μετάλλων από δευτερογενείς πηγές εφοδιασμού, όπως βιομηχανικά υποπροϊόντα, ωστόσο, αναμένεται να δημιουργήσει μια έφεση σε διεθνές επίπεδο.
Η περιβαλλοντική και οικονομική ζωάρκεια των μεταλλουργικών βιομηχανιών εξαρτάται από τη δυνατότητα ανάκτησης και ανακύκλωσης των μεταλλικών υλικών μετά τη μεταχείριση των μεταλλικών προϊόντων.
«Η νέα πρόκληση είναι μια μεταλλουργική διαδικασία χωρίς απόβλητα, η οποία θα περιλαμβάνει την ανάκτηση των υλικών που συνθέτουν τα προϊόντα» σημείωναν σχετικά οι συμμετέχοντες στο διεθνές συνέδριο που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο με θέμα την κυκλική μεταλλουργία στο Μπέργκαμο.