Τι μπορεί να κερδίσει η Ευρώπη από το «άνοιγμα» της αμυντικής βιομηχανίας της Ουκρανίας

Το κοινοβούλιο της Ουκρανίας συζητά την άρση των περιορισμών στις εξαγωγές όπλων εν καιρώ πολέμου και διερευνά διάφορα μοντέλα συνεργασίας με τρίτες χώρες, γεγονός που θα μπορούσε να αποβεί επωφελές τόσο για την Ευρώπη όσο και για το Κίεβο.

Η Ουκρανία απαγόρευσε τις εξαγωγές όπλων αμέσως μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στη χώρα, με στόχο να διασφαλίσει ότι θα παρέμενε στη χώρα όλος ο απαραίτητος στρατιωτικός εξοπλισμός για την άμυνά της. Προκειμένου άλλωστε να μπορέσει να αμυνθεί απέναντι σε έναν εχθρό με πολύ μεγαλύτερα αποθέματα στρατιωτικού εξοπλισμού, η Ουκρανία χρειαζόταν όλα τα όπλα που θα μπορούσε να βρει.

Με την πάροδο του χρόνου, όμως, η παραγωγική ικανότητα στρατιωτικού υλικού της Ουκρανίας έχει αυξηθεί πολύ περισσότερο από όσο χρειάζεται προκειμένου να καλύψει τις κρατικές συμβάσεις αλλά και τις ποσότητες που έχει τη δυνατότητα να αγοράσει το Κίεβο. 

Για παράδειγμα, εκτιμάται ότι σήμερα ο ιδιωτικός αμυντικός τομέας της Ουκρανίας έχει την ικανότητα να παράγει 1.700.000 περισσότερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (EWs) από όσα πραγματικά παράγει επί του παρόντος.

Η πλεονάζουσα αυτή παραγωγική ικανότητα της Ουκρανίας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς θα ήταν οι διεθνείς εταίροι και σύμμαχοι του Κιέβου να αγοράζουν όπλα από τις ουκρανικές ιδιωτικές αμυντικές εταιρείες για λογαριασμό της Ουκρανίας - κατά το λεγόμενο δανικό μοντέλο.

Ένας άλλος τρόπος είναι να αναζητήσει η ουκρανική αμυντική βιομηχανία αγορές για την εξαγωγή της παραγωγής της. Οι υπέρμαχοι αυτής της ιδέας υποστηρίζουν ότι οι φόροι και τα έσοδα από τις εξαγωγές θα παράσχουν οικονομική ώθηση στην Ουκρανία για την περαιτέρω ανάπτυξη των δυνατοτήτων της, ενώ ταυτόχρονα θα αυξήσουν τους οικονομικούς πόρους της κυβέρνησης για κάλυψη των εγχώριων αναγκών της.

Η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Ουκρανίας θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί επωφελής για την Ευρώπη, καθώς θα έδινε στο μπλοκ πρόσβαση σε εξοπλισμό και νέες δυνατότητες που έχουν δοκιμαστεί στο πεδίο της μάχης.

Φυσικά, εγείρονται ορισμένα θεμελιώδη αντεπιχειρήματα. Πέρα από την προφανή ανάγκη για προσεκτική επιλογή εμπορικών εταίρων και των προς εξαγωγή τεχνολογιών, προκειμένου να αποφευχθούν λειτουργικοί κίνδυνοι, το είδος του αμυντικού εξοπλισμού που είναι διατεθειμένη να εξάγει η Ουκρανία έχει επιπτώσεις για τους αγοραστές.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ότι επιταχύνει δραστικά τις τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα των αμυντικών συστημάτων. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα όπλα ηλεκτρονικού πολέμου και τα μη επανδρωμένα επίγεια οχήματα καθίσταται πεπερασμένα εν ριπή οφθαλμού. 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα ταχέως εξελισσόμενα συστήματα, παρότι παρέχουν τεχνολογικό πλεονέκτημα έναντι του εχθρού, δεν εξυπηρετούν την ανάγκη απόκτησης αποθεμάτων για το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής σύγκρουσης.

Πέρα αυτών, όμως, η άρση της απαγόρευσης των εξαγωγών όπλων από την Ουκρανία σχετίζεται και με την υποστήριξη του νέου αμυντικού οικοσυστήματος της Ευρώπης.

Οι στρατοί της Ευρώπης μπορούν να επωφεληθούν σημαντικά από την πρόσβαση στην εγχώρια παραγωγή όπλων της Ουκρανίας, καθώς θα τους επιτρέψει να εκπαιδεύσουν τους στρατιώτες σε συνθήκες πολέμου με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και να ενσωματώσουν μονάδες μη επανδρωμένων αεροσκαφών στις δομές τους, και κατ' επέκταση να προσαρμοστούν, με χαμηλό κόστος, στις ανάγκες ενός σύγχρονου πολέμου.

Άλλωστε, η δημιουργία ευρωπαϊκής βιομηχανίας μη επανδρωμένων αεροσκαφών από το μηδέν θα απαιτούσε χρόνια, ενώ η συνεργασία με την Ουκρανία προσφέρει μια άμεσα διαθέσιμη λύση.

Και η Ουκρανία όμως χρειάζεται την Ευρώπη. Σήμερα, πάνω από το 40% των όπλων που χρησιμοποιούνται από τον ουκρανικό στρατό παράγονται από την ίδια την Ουκρανία, η οποία δίνει ιδιαίτερη έμφαση κυρίως στα καινοτόμα συστήματα όπλων. 

Η ουκρανική βιομηχανία όμως έχει ανάγκη να αυξήσει την παραγωγή της σε στρατηγικής σημασίας όπλα, ιδίως την παραγωγή πυραύλων κρουζ και βαλλιστικών πυραύλων και στρατηγικής σημασίας συστήματα αεράμυνας - και σε αυτό το κομμάτι η Ουκρανία χρειάζεται τη συνεργασία των Ευρωπαίων εταίρων της αλλά και επενδύσεις. 

Το θετικό είναι ότι η πρόσφατη σύσταση από την Ευρωπαϊκή Ένωση του αμυντικού ταμείου των 150 δισ. ευρώ, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Δράση για την Ασφάλεια της Ευρώπης» (SAFE) επιτρέπει τη συμμετοχή της Ουκρανίας σε κοινές αμυντικές προμήθειες και δανεισμό σε συνεργασία με τα μέλη της ΕΕ. 

Και το πιο σημαντικό, αυτά τα κεφάλαια μπορούν να δαπανηθούν μόνο σε αμυντικά προϊόντα, όπου τουλάχιστον το 65% των εξαρτημάτων παράγεται από χώρα της ΕΕ, τη Νορβηγία ή την Ουκρανία.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Κίεβο έχει ήδη δημιουργήσει με επιτυχία κοινοπραξίες με ευρωπαϊκές αμυντικές εταιρείες, όπως η Rheinmetall ή η Thales. Εάν μπορέσει τώρα να άρει την απαγόρευση στις εξαγωγές αμυντικού υλικού, μπορεί να επωφεληθεί ακόμη περισσότερο από το νεοσύστατο σχέδιο της ΕΕ.

Άλλωστε, δεδομένου ότι το ενδεχόμενο κατάπαυσης του πυρός φαντάζει απίθανο, είναι διαρκής η ανάγκη ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων και των αμυντικών δυνατοτήτων της Ουκρανίας, ενώ ταυτόχρονα θα αξιοποιηθεί η εμπειρία της χώρας στον επανεξοπλισμό της Ευρώπης.

Το «άνοιγμα» της αμυντικής βιομηχανίας της Ουκρανίας θα επέτρεπε επίσης την περαιτέρω γραφειοκρατική ολοκλήρωση και συνεργασία με την ΕΕ και βοηθούσε την ουκρανική οικονομία να επωφεληθεί άμεσα από τον την προσπάθεια επανεξοπλισμού της Ευρώπης.

Πηγή: skai.gr

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.