Το «ενάρετο» κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας

Δύο ψέματα σε λίγες λέξεις. Οταν μιλάει ο κ. Μαρινάκης για τους καταδικασμένους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στον Νίκο Παππά και στον Δ. Παπαγγελόπουλο, ξεχνώντας βεβαίως να πει ότι και στις δύο δίκες η εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή τους. Οι δικαστές είχαν άλλη γνώμη και τους καταδίκασαν δημιουργώντας την απορία πώς γίνεται λειτουργοί που παρακολούθησαν επί μήνες την ίδια διαδικασία, που άκουσαν τους ίδιους μάρτυρες, που εξέτασαν τα ίδια στοιχεία, να κατέληξαν σε τόσο διαφορετικές αποφάσεις. Δεν έχουμε εδώ απόκλιση σχετικά με τις ποινές (κάτι σύνηθες), έχουμε μεγάλη απόσταση επί της ουσίας.

Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με τους περισσότερους καταδικασμένους υπουργούς, αλλά το ΠΑΣΟΚ για τις υποθέσεις Κοσκωτά, εξοπλισμών, Siemens. Προφανώς το ξέρει ο κ. Μαρινάκης, αλλά δεν ήθελε να θίξει το ΠΑΣΟΚ με το οποίο κι αυτός και ο προϊστάμενός του και πολλοί υπουργοί θα προτιμούσαν, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, να μην πάμε σε νέες εκλογές, αλλά να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία στον πρώτο ρόλο και το ΠΑΣΟΚ στη θέση της τσόντας. Δηλαδή μια επανάληψη του μοντέλου του 2012, το οποίο πλήρωσε πανάκριβα το ΠΑΣΟΚ και ευνοήθηκε η Νέα Δημοκρατία. Το έχει αποκλείσει κατηγορηματικά ο Νίκος Ανδρουλάκης με τη φράση «όσο είμαι εγώ πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν θα γίνει», αλλά και το μέγαρο Μαξίμου και εξωθεσμικοί παράγοντες δεν εγκαταλείπουν την ιδέα της συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ μετά τις εθνικές εκλογές για να μην απειληθεί η πολιτική σταθερότητα, όπως την εννοεί το καθεστώς Μητσοτάκη και οι οικονομικές ελίτ. Αλλωστε η Δεξιά οφείλει ευγνωμοσύνη στο ΠΑΣΟΚ γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου θα μπορούσε να οδηγήσει τον προαιώνιο αντίπαλό του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και μερικούς υπουργούς της κυβέρνησής του στο Ειδικό Δικαστήριο, αλλά δεν το έκανε. Στις αρχές του 1995, ο Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε την αναστολή των διώξεων για πολιτικά πρόσωπα, τόσο για την υπόθεση της ΑΓΕΤ όσο και για τις τηλεφωνικές υποκλοπές, και η Βουλή αποφάσισε τη μη παραπομπή τους, παρά τις αντιδράσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ που ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για την περιπέτεια του 1989.

Σε ό,τι αφορά την αιχμή Μαρινάκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει τον ρόλο του δικαστή, παροτρύνουμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να ψάξει λίγο το μακρινό και το πρόσφατο παρελθόν του κόμματός του. Η Νέα Δημοκρατία κατηγορούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι ήταν αρχηγός της «17 Νοέμβρη». Η Νέα Δημοκρατία (παρέα με τον Συνασπισμό) έστειλε τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ στο Ειδικό Δικαστήριο με τις καταθέσεις ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου. Το κόμμα του κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα ότι προστατεύει τις ένοπλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Κορυφαίο στέλεχος της παράταξής του δήλωνε δημοσίως ότι θέλει να δει την Τουλουπάκη στη φυλακή, ενώ η δίκη της ήταν σε εξέλιξη. Υπουργός Δικαιοσύνης καλούσε από το βήμα της Βουλής την ανακρίτρια να βάλει στο αρχείο τους φακέλους δύο στελεχών της Νέας Δημοκρατίας για το σκάνδαλο της Novartis που η Δεξιά βάφτισε «σκευωρία». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κι αυτός από το βήμα της Βουλής, αποκαλούσε εγκληματίες δημοσιογράφους που είχαν παραπεμφθεί σε δίκη όπου και αθωώθηκαν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με δηλώσεις του και στο σκάνδαλο των υποκλοπών και στο έγκλημα των Τεμπών προσπαθούσε να καθοδηγήσει τους ανακριτές. Ποιο κόμμα λοιπόν παραδοσιακά παίζει τον ρόλο του δικαστή και επιχειρεί να επηρεάσει τη δικαστική εξουσία είναι φανερό. Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι επιδόσεις του στο πεδίο αυτό είναι πλούσιες.

Υπουργοί της Δεξιάς δεν έχουν μπει φυλακή. Εχουν μπει στελέχη της στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας δεν είναι ενάρετο όπως ισχυρίζεται, χωρίς να ντρέπεται, η ηγεσία του· έχει τις άκρες του στη δικαστική εξουσία και προστατεύεται, έχει τις προσβάσεις του στο οικονομικό κατεστημένο με το οποίο κάνει δουλειές αμοιβαία επωφελείς, έχει την τεχνογνωσία για τη συγκάλυψη. Αναρωτιέται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ: «Σε ποια χώρα της Ευρώπης θα έμενε κυβέρνηση στα πράγματα που είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο υποκλοπών και σε υποθέσεις σαν αυτή της Ομάδας Αλήθειας;». Μα, κύριε Ανδρουλάκη, εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε.

Ανάγωγα

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του Τραμπ, ο νέος Πάπας είναι εντελώς μαρξιστής, όπως και ο προηγούμενος. Μάλιστα. Απορώ που ακόμα δεν έχουν συνδέσει το όνομα Λέων, που επέλεξε ο Πάπας, με τον Τρότσκι. Λέων το όνομα του ένοπλου, του άοπλου, του απόβλητου προφήτη.