Το νέο φονικό όπλο που αλλάζει τα δεδομένα στο πεδίο μάχης Ρωσίας - Ουκρανίας

Πρόκειται για τα νέα drone οπτικών ινών, προϊόν της συνεχούς εξελισσόμενης τεχνολογίας.

Αποτελείται από ένα καρούλι δεκάδων χιλιομέτρων καλωδίου οπτικών ινών που τοποθετείται στο κάτω μέρος ενός drone και συνδέεται με τον χειριστή αποτρέποντας αποτελεσματικά τα ηλεκτρονικά αντίμετρα και παραμένοντας απρόσβλητο στον ηλεκτρονικό πόλεμο.

«Το σήμα βίντεο και ελέγχου μεταδίδεται από και προς το drone μέσω του καλωδίου, όχι μέσω ραδιοσυχνοτήτων. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να παρεμβληθεί σε αυτό από ηλεκτρονικά αναχαιτιστικά», λέει στο BBC που βρέθηκε στο πεδίο μάχης στο Ροντίνσκε και το Ποκρόφσκ, ουκρανός στρατιώτης μηχανικός drone στην 68η Ταξιαρχία Jaeger.

Όταν τα drones άρχισαν να χρησιμοποιούνται μαζικά σε αυτόν τον πόλεμο, και οι 2 στρατοί εξόπλισαν τα οχήματά τους με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, τα οποία μπορούσαν να τα εξουδετερώσουν. Αυτή η προστασία έχει εξαφανιστεί με την άφιξη των drones οπτικών ινών. Η Ρωσία έχει επί του παρόντος το πλεονέκτημα στην ξετύλιγμα αυτών των όπλων, ενώ η Ουκρανία από την πλευρά της, προσπαθεί να αυξήσει την δική της παραγωγή.

«Η Ρωσία άρχισε να χρησιμοποιεί drones οπτικών ινών πολύ πριν από εμάς, ενώ Οι Έλληνες τα δοκιμάζαμε ακόμα. Αυτά τα drones μπορούν να κατεβαίνουν χαμηλότερα επίπεδα από τα συνηθισμένα. Με αυτά μπορούμε επιπλέον και να μπουμε σε σπίτια και να αναζητήσουμε τους στόχους που βρίσκονται μέσα», λέει, πιλότος drone της 68ης Ταξιαρχίας.

«Αστειευόμαστε λέγοντας ότι ενδεχομένως θα έπρεπε να κουβαλάμε ψαλίδι για να κόψουμε το σχοινί», προσθέτει άλλος στρατιώτης του πυροβολικού.

Τα drones οπτικών ινών έχουν όντως μειονεκτήματα καθώς είναι πιο αργά και το καλώδιο θα μπορούσε εύκολα να μπλεχτεί σε δέντρα.

Αλλά προς το παρόν, η ευρεία μεταχείριση τους από τη Ρωσία σημαίνει μπορεί συχνά να αποβούν πιο θανατηφόρα για το αντίπαλο στρατόπεδο.

«Μπορεί ήδη να ζεις τις τελευταίες ώρες της ζωής σου»

«Όταν είσαι σε μάχιμη θέση, δεν ξέρεις αν σε έχουν εντοπίσει ή όχι. Και αν σε έχουν εντοπίσει, τότε μπορεί ήδη να ζεις τις τελευταίες ώρες της ζωής σου», λέει στο BBC ουκρανός αξιωματικός μονάδας πυροβολικού.

Ο όμοιος και οι στρατιώτες του βρίσκονται στο πεζικό, υπηρετούν στα χαρακώματα ακριβώς στην πρώτη γραμμή της άμυνας της Ουκρανίας. Βρίσκονται σε ένα αγροτικό σπίτι που έχει μετατραπεί σε αυτοσχέδια βάση, όπου οι στρατιώτες ξεκουράζονται από τη μάχη.

«Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που πέρασα σε θέση μάχης ήταν 31 ημέρες, αλλά γνωρίζω άτομα που έχουν περάσει 90 ή και 120 ημέρες εκεί. Πριν φτάσουν τα drones, η παραμονή μας στην ίδια θέση ήταν μεταξύ των 3 και 7 ημερών», σημειώνει ένας στρατιώτης.

«Ο πόλεμος είναι αίμα, θάνατος, υγρή λάσπη και ένα ρίγος που απλώνεται από την κορυφή ως τα νύχια. Έτσι περνά κάθε μέρα. Θυμάμαι μια περίπτωση που δεν κοιμηθήκαμε για τρεις μέρες και βρισκόμαστε σε εγρήγορση κάθε λεπτό. Οι Ρώσοι συνέχιζαν να έρχονται κατά πάνω μας κατά κύματα. Μόνο ένα μικρό αλόγημα και θα ήμασταν νεκροί».

Ένας από τους στρατιώτες αναφέρει ότι το Ρωσικό πεζικό έχει αλλάξει την τακτική του. «Παλιότερα επιτίθονταν σε ομάδες. Τώρα στέλνουν μόνο ένα ή 2 άτομα κατά καιρούς. Χρησιμοποιούν επίσης μοτοσικλέτες και σε μερικές περιπτώσεις, τετράτροχες μοτοσικλέτες που μερικές φορές γλιστρούν και πέφτουν».

Παρά τα πρόσφατα κέρδη της η Ρωσία, δεν θα κατορθώσει να καταλάβει εύκολα ολόκληρη την περιοχή του Ντόνετσκ, όπου βρίσκεται το Ποκρόφσκ.

Η Ουκρανία αντιστέκεται σθεναρά, αλλά χρειάζεται σταθερή προμήθεια όπλων και πυρομαχικών για να συνεχίσει τη μάχη. Και καθώς ο πόλεμος μπαίνει στο τέταρτο καλοκαίρι, τα προβλήματα σε ανθρώπινο δυναμικό της Ουκρανίας απέναντι σε έναν πολύ μεγαλύτερο Ρωσικό στρατό είναι επίσης εμφανή. Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες που συνάντησε το BBC κατατάχθηκαν στον στρατό μετά την έναρξη του πολέμου. Ελαβαν εκπαίδευση μηνών, αλλά έπρεπε να μάθουν πολλά σε μέσω ενός μαινόμενου πολέμου.

«Είναι πραγματικά δύσκολο. Η οικογένειά μου με στηρίζει, αλλά έχω έναν δίχρονο γιο και δεν τον βλέπω. Του κάνω όμως βιντεοκλήσεις, οπότε όλα είναι όσο καλύτερα θα μπορούσαν να είναι υπό αυτές τις συνθήκες», λέει στο BBC ουκρανός στρατιώτης και τα μάτια του γεμίζουν δάκρυα.