Το πλοίο «Ελλάς»

Χτύπησε νεύρα παλιά, χωρίς φιοριτούρες και λιλιά. Ο ιδρυτής της Laskaridis Shipping στο 9ο Ναυτιλιακό Συνέδριο της «Ν»:
«Σε 5 χρόνια θα χρειάζονται 100.000 νέοι αξιωματικοί (παγκοσμίως). Με 60.000 πλοία, 1,5 αξιωματικός ανά πλοίο θα λείπει. Και βλέπω πως σε 5 χρόνια δεν θα υπάρχει ελληνικό νηολόγιο. Σήμερα υπάρχουν μόλις 450 ελληνικής σημαίας πλοία στην ποντοπόρο. Αυτό είναι disruption».

Ο λόγος του εφοπλιστή κοφτερός σαν τσεκούρι. «Δεν ασχολείται κανείς με τον Τραμπ. Εμείς ασχολούμαστε με τα πληρώματα, με τη λειτουργία των πλοίων».

Το πλοίο «Ελλάς», που ταξιδεύει στις μεγάλες θάλασσες και τις μεγάλες φουρτούνες, το ίδιο πρόβλημα έχει με εσάς. Έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού.

Οι χώρες είναι οι άνθρωποί τους. Οι πατρίδες δεν μπορούν να είναι αφηρημένες, είναι ενσαρκωμένες. Εκείνοι που έμειναν, εκείνοι που έφυγαν, άλλοι που θα γύριζαν αν μπορούσαν ή που χάθηκαν, νέοι που αγκομαχούν να βρουν σπίτι του οποίου το ενοίκιο να μην κοστίζει όσο ένας μισθός, νέες που στριμώχνονται σε κρεβάτια παιδικά στα πατρικά, γιατί «η αγορά αυτή (σ.σ.: της στέγης) είναι μία δυναμική αγορά», μην το πάρετε στραβά, ζευγάρια που αντί να περιμένουν να γίνουμε Σουηδία του… Νότου σε ό,τι αφορά τον έλεγχο της αγοράς και την προστασία του καταναλωτή, το σκέφτονται να πάρουν το δρόμο για το Βορρά, για να γεννήσουν και να μεγαλώσουν εκεί παιδιά.

Το κενό θέλει να πληρωθεί, ακόμη και σε συνθήκες διαπλοκής του εντοπισμένου με το εκτοπισμένο.

Το κενό θέλει να πληρωθεί. Αν αυτό δεν είναι εθνικός στόχος, τότε τι; Υπάρχουν εδώ πέρα αλήθειες που συγκρούονται και συντρίβονται, σχολές που αλληλοϋβρίζονται. Οι μεν νοσταλγούν ένα παρελθόν που δεν μπορεί να ξανάρθει («Δεν ντρέπεσαι να επαναλαμβάνεις ό,τι σου λέει η γυναίκα σου; Κατάντησες φερέφωνό της», Πανελλήνιες 2025), οι δε ονειρεύονται ένα μέλλον που δεν έχει μέλλον. Όσοι σκέφτονται το παρόν, μιλούν γι’ αυτό ωσάν να πρόκειται για μία αιωνιότητα. Μια τεράστια φάρσα. Τι ωραία λεηλασία!