Το τέλος του «Squid Game» και η αντανάκλαση μιας κοινωνίας σε κρίση

Η σειρά ξεκίνησε το 2021 ως ένα τηλεοπτικό πείραμα με μπόλικο κοινωνικό σχολιασμό και μακάβριο χιούμορ. Έγινε όμως κάτι πολύ περισσότερο: ένας καθρέφτης των δομικών αδιεξόδων της σύγχρονης Κορέας. Ανταγωνισμός δίχως τέλος, ασταθής εργασία, κατάρρευση της οικογένειας, και η αναρρίχηση σε ένα σύστημα που φαντάζει εκ φύσεως άδικο.

Η τελευταία σεζόν –γεμάτη συμβολισμούς και ηθικά διλήμματα– προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα. Άλλοι απογοητεύτηκαν από την ένδεια λύτρωσης, ενώ κάποιοι βρήκαν συγκίνηση στη θυσία του πρωταγωνιστή, Γκι-Χουν, που αποφασίζει να σώσει τη ζωή ενός βρέφους, πληρώνοντας ο όμοιος το τίμημα.

Ο δημιουργός της σειράς, Χουάνγκ Ντονγκ-Χιουκ, δήλωσε πως γνώριζε ότι το κατάληξη δεν θα ικανοποιούσε όλο τον κόσμο. «Άλλοι ήθελαν δράση, άλλοι ήθελαν φιλοσοφία. Η ιστορία δεν μπορούσε να αρέσει σε όλους, αλλά έπρεπε να πει την πραγματικότητα της», είπε.

Και η πραγματικότητα της, για πολλούς Κορεάτες, είναι οικεία: ανεργία των νέων, συναισθηματική αποξένωση, πολιτιστική σύγχυση. Ο Γκι-Χουν δεν είναι υπέρθυμος με υπερδυνάμεις. Είναι κάποιος σαν τους γείτονές τους, τους συναδέλφους τους, ενδεχομένως κι αυτούς τους ίδιους.

Η βάδιση της σειράς συνοδεύτηκε από φαντασμαγορικές εκδηλώσεις, παρελάσεις και εξαγγελίες περί νέων παραγωγών. Όμως πίσω από τις ροζ φόρμες και τις κούκλες-δολοφόνους, παραμένει ένα βασικό ερώτημα: πόσο απέχει η φαντασία από την πραγματικότητα;

Ίσως το τέλος του «Squid Game» να είναι μια υπενθύμιση πως το πιο σκληρό παιχνίδι παίζεται εκτός πλατό. Και πως, σε έναν κόσμο γεμάτο ανισότητα, η μεγαλύτερη ανατροπή δεν είναι η νίκη – αλλά η ανθρωπιά.