Το… ξεκούρδιστο πορτοκάλι

Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της αγροτικής αγοράς από την AgroMarket News (Ιούνιος 2025), οι τιμές των πορτοκαλιών στις κύριες παραγωγικές χώρες της Μεσογείου παρουσίασαν έντονες μεταβολές το τρίμηνο Φεβρουαρίου–Απριλίου. Η έρευνα καταγράφει σημαντικές διαφορές στις τιμολογιακές τάσεις σε Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, αντανακλώντας τις διαφορετικές συνθήκες παραγωγής, την ποιότητα των καρπών, τις καιρικές επιδράσεις και την εσωτερική ή εξαγωγική ζήτηση σε κάθε χώρα.

Στην Ελλάδα, οι τιμές εκτοξεύτηκαν κατά 36% μέσα σε δύο μόλις μήνες – από 49 ευρώ/100 κιλά τον Φεβρουάριο σε 72 ευρώ τον Απρίλιο. Αυτή η απότομη αύξηση φαίνεται να συνδέεται με τη μειωμένη παραγωγή λόγω καιρικών συνθηκών, καθώς και με ενίσχυση της ποιότητας στο τελικό στάδιο συγκομιδής, κάτι που αύξησε τη ζήτηση για εξαγωγές, κυρίως προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. Παράλληλα, η εσωτερική κατανάλωση εμφανίζει σταθερότητα, ενισχύοντας τη διαπραγματευτική δύναμη των παραγωγών.

Στην Ισπανία, οι τιμές αυξήθηκαν σταθερά, από 81 ευρώ/100 κιλά τον Φεβρουάριο σε 90 ευρώ τον Απρίλιο. Η σταθερή αυτή άνοδος αποδίδεται στη συνεχιζόμενη ισχυρή εσωτερική κατανάλωση αλλά και στη στρατηγική περιορισμού των εξαγωγών προς τρίτες χώρες με χαμηλές τιμές, προκειμένου να διατηρηθεί η αξία στην ευρωπαϊκή αγορά. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει μια ώριμη και οργανωμένη αγορά, με στόχευση στην προστιθέμενη αξία και όχι απλώς στον όγκο παραγωγής.

Στον αντίποδα, η Πορτογαλία εμφάνισε πτωτική τάση στις τιμές, από 82 ευρώ/100 κιλά τον Φεβρουάριο σε μόλις 65 ευρώ τον Απρίλιο. Η πτώση αυτή μπορεί να εξηγηθεί από υπερπροσφορά στην αγορά, με αποτέλεσμα πίεση στις τιμές, αλλά και από τη μειωμένη ζήτηση σε βασικές αγορές εξαγωγής. Επίσης, φαίνεται πως η παραγωγή συγκεντρώθηκε χρονικά σε σύντομο διάστημα, κάτι που αύξησε προσωρινά τη διαθεσιμότητα και συμπίεσε τις τιμές.

Η Ιταλία, από την άλλη, διατήρησε την πρωτοκαθεδρία στις τιμές, παρά μικρές διακυμάνσεις (141 ευρώ τον Φεβρουάριο – 129 ευρώ τον Μάρτιο – 137 ευρώ τον Απρίλιο). Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζει τη σταθερή θέση της Ιταλίας στη λεγόμενη “premium” αγορά, με πορτοκάλια υψηλής ποιότητας, προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) και ιδιαίτερης γευστικής ταυτότητας, όπως τα “αιματοπορτοκάλια” της Σικελίας. Η ιταλική αγορά συνεχίζει να επενδύει στην επωνυμία, στην ταυτότητα του προϊόντος και στη βιολογική καλλιέργεια.

Οι παραπάνω τάσεις αποκαλύπτουν μια πιο σύνθετη εικόνα για τον κλάδο των εσπεριδοειδών στη Μεσόγειο. Η τιμή των πορτοκαλιών δεν καθορίζεται αποκλειστικά από το κόστος παραγωγής, αλλά εξαρτάται από παράγοντες όπως η δυνατότητα αποθήκευσης και μεταφοράς με ψυκτικές αλυσίδες, η ποιότητα και η τυποποίηση του προϊόντος, η πρόσβαση σε οργανωμένα δίκτυα εξαγωγών και οι περιβαλλοντικές συνθήκες και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Σε συνδυασμό με την πίεση του κόστους παραγωγής (λιπάσματα, ενέργεια, εργασία), ο τομέας καλείται να επενδύσει στην καινοτομία, στη διαφοροποίηση και στην ενίσχυση της εμπορικής του εικόνας.